0000074 2

Rozdział 6

stoso-

Zaburzenia snu i leki wane w bezsenności

Zaburzenia snu, których jednym z przejawów jest bezsenność, można podzielić na dwie duże grupy:

•    zaburzenia dyssomniczne (dyssomnie) obejmujące: bezsenność, wzmożoną senność oraz zmieniony rytm snu i czuwania (np. inwersja snu, czyli bezsenność w nocy i sen w ciągu dnia)

•    zaburzenia parasomniczne (parasomnie), których główną cechą jest pojawianie się w czasie snu nocnego różnorodnych fenomenów, takich jak lęki nocne, sen-nowdóctwo i inne.

Bezsenność jest najczęściej objawem, nie zaś chorobą, i porównać ją można do bólów głowy lub podwyższonej temperatury, które są symptomami różnych schorzeń. Przyczyn bezsenności jest równie wiele, jak przyczyn tych dwu objawów. Biorąc pod uwagę przyczyny zaburzeń snu (a więc czynniki etiologiczne), można wyodrębnić zaburzenia snu czynnościowe, zaburzenia uwarunkowane przyczynami organicznymi (choroby organiczne mózgu, schorzenia somatyczne, ostre i przewlekłe zatrucia) oraz zaburzenia snu jako przejaw zaburzeń psychicznych (depresji, zaburzeń nerwicowych i in.) (por. tabela 6.1).

W codziennej praktyce klinicznej najczęstszym problemem związanym z zaburzeniami snu jest bezsenność, a ściślej — zbyt mała ilość snu nocnego (niedobór snu), która dotyka kilkunastu procent populacji ogólnej,w wieku podeszłym zaś należy do bardzo częstych dolegliwości dezorganizujących życie pacjenta i jego rodziny. Inne postaci zaburzeń snu: