Kadłub statku jest najczęściej bryłą ograniczoną powierzchniami krzywymi. Powierzchnie te bywają zwykle określane w wyniku badań modelowych i dlatego nie są łatwe do przedstawienia w postaci analitycznej. Z tego powodu, w dziedzinie teorii okrętu, szerokie zastosowanie do obliczania elementów geometrycznych kadłuba znajdują metody przybliżone zwane metodami całkowania przybliżonego. Do najczęściej stosowanych należą:
- metoda trapezów,
— metoda Simpsona.
Obliczanie pola powierzchni metodą trapezów
Pole powierzchni trapezu (rys. 9) określa zależność:
F = gdzie:
(15)
(a + h) • h
2
a.b — podstawy trapezu, h — wysokość.
Obliczanie powierzchni pod krzywą metodą trapezów polega na podzieleniu całej powierzchni na szereg figur o kształcie zbliżonym do trapezu i wspólnej wysokości (rys. 10).
Rys. 10. Powierzchnia pod krzywą podzielona na szereg trapezów
23