042 3

KOZŁÓWKA

Muzeum Zamoyskich

Pałac w Kozłówce został wzniesiony w XVIII w. dla Michała Bielińskiego, wdowca po Autorze Rutkowskiej, nieślubnej córce Augusta II i Turczynki Flatimy. Po raz ostatni przebudowano go w latach 1879-1908.

Jedna z nielicznych w Polsce rezydencji arystokratycznych, która przetrwała dziejowe zawieruchy w takim kształcie, jaki nadali jej dawni właściciele. Tutejsze Muzeum Zamoyskich szczyci się największym w kraju zbiorem dziel sztuki i przedmiotów codziennego użytku z XIX i początków XX wieku. Obejmuje on m in. tak rzadkie u nas z powodu wojennych zniszczeń i powojenne] dewastacji szczegóły wystroju, jak dekoracyjne tkaniny czy ogromne lustra (50 sztuk!). Spore wrażenie wywiera też licząca blisko tysiąc płócien kolekcja obrazów, pokrywająca niemal całkowicie ściany pałacu. Są to wysokiej klasy kopie arcydzieł malarstwa europejskiego, zgromadzone przez Konstantego Zamoyskiego (1846-1923) Ten „piękny mężczyzna o wyjątkowej kulturze towarzyskiej i poczuciu humoru" tak troszczył się o swoją rezydencję, że - jak głosi anegdota - po wykonaniu w Miśni wspaniałych kaflowych pieców nakazał zniszczyć formy, by nikt inny nie mógł zamówić identycznych. Lubił też dawać koncerty organowe w pałacowej kaplicy - podobno zasiadał wówczas przy instrumencie z nieodłącznym cygarem w ustach i uruchamiał specjalne perforowane rolki z nagraną muzyką.

Po wojnie, kiedy Kozłówkę przejęło państwo, mieściła się tu Centralna Składnica Muzealna. Z jej zbiorów w jednej z oficyn utworzono największą w Polsce stalą wystawę sztuki socrealistycznej.

W latach 90. w parku otaczającym pałac ustawiono monumentalne rzeźby z okresu PRL-u, m.m. przeniesiony z Lublina pomnik Bolesława Bieruta.

Imponujące bogactwem wnętrze rezydencji Zamoyskich w Kozłówce.

42