c) W punktach, w których sin* = O, tj. dla — nn, (n — O, ±1, ±2,
W punktach tych dana funkcja jest nieróżniczkowalna, ponieważ ma ona w tych punktach różne pochodne jednostronne: y’(-) = 1 i y'(+) = 3 dla n parzystych, oraz y[_-, =' —3 i y[+) = — J dla n nieparzystych. Punkty * = ,v„ są punktami kątowymi wykresu funkcji, gdyż w każdym z tych punktów istnieją po dwie styczne jednostronne o współczynnikach kątowych , i *2 =/(+) (rys. 36).
Wyznaczyć pochodne następujących funkcji:
187. y =
1 '4-l
186. y .=
188. w = | cos 4a
190. r = 9; sec2 a<p
192. y = ,v4(8 ln2 w-4 ln x+1)
194. y — ln(.v )-1 .*2+a)
196. u = ln
185. y = (1 + y'w)3
1
U-*2)3
«189. s = sin4 /+cos41 191. .v = 2er sin/cos2/
193. u = e2" ln tg V-
i
195. .v = In
1 1+A-2
/ Ij-sina \ 1 —sina
2+i 4+52jl
197. x = /(cos ln /—sin In /) 198. y
199. y = arc sin [ sin x
201. y = arc cos (cos w)
202. y = ^ arc tg x — In
200. r = arc te —1
9~ 1
204*. y = ae~sln x+sin x — 1; wykazać, że y +y cos X = ~ sin 2x
206*. y = x ex; obliczyć — 1), y'(l) oraz pochodne jednostronne w punkcie kątowym wykresu funkcji.
§ 7. Pochodna logarytmiczna
Różniczkowanie wielu funkcji znacznie upraszcza się, jeśli się je uprzednio zlogarytmuje.
Gdy więc mamy obliczyć y' z równania y = f(x), to można:
a) zlogarytmować obie strony równania (przy podstawie e)
b) zróżniczkować obie strony otrzymanej równości, przy czym traktujemy lny jako funkcję złożoną argumentu x
V = (f '(x) (zgodnie z wzorem 11)
c) obliczyć stąd y', czyli y' — y<p'(x). a następnie zastąpić y przez /(.v)
y =/(*) fj’(x)
Pochodną logarytmiczną warto stosować wtedy, gdy dana funkcja zawiera łatwo logarytmujące się działania (mnożenie, dzielenie, podnoszenie do potęgi, wyciąganie pierwiastka), a w szczególności przy wyznaczaniu pochodnej funkcji wykładniczo-potęgowej y = uv, gdzie u i v są funkcjami argumentu .v.
207. Wyznaczyć pochodne następujących funkcji:
1) y = .v* 2) r = (cosa)8*"2*
3) s = —4) R=^(x— 1)] (.v-f l)2(.v —2)
I l-/:
Rozwiązanie. Stosując metodę wyznaczania pochodnej logarytmicznej znajdujemy kolejno:
91