wysoką energią potencjalną - barierą potencjału, a nic posiadając! energii kinetycznej wystarczającej do pokonania tej banery. ma pewne, niewielkie prawdopodobieństwo przemknięcia pr/e/ mą. To prawdopodobieństwo jest tym większe, im częściej cząstka uderza o barierę.
Rozpad 0 jąder atomowych może realizować się w jednym z trzech procesów: roz-pad 0\ rozpad 0*. wychwyt elektronu orbitalnego (wychwyt K).
Podczas mzpadu 0" z jądra wyrzucana jest cząstka 0’. czyli elektron. Jest to poprzedzone przemianą w jądrze neutronu w proton, elektron i anty neutrino <v):
in -» .!p ♦ -te + v (3.11)
Rozpad 0‘ opisuje ogólne równanie:
(3.12)
Podczas rozpadu jąder zachowane muszą być następujące wielkości: energia, pęd. wewnętrzny moment pędu (spin), ładunek elektryczny, liczba nukleonów. Zachowanie ładunku elektrycznego oznacza równość sum liczb atomowych po obu stronach równania opisującego rozpad (wskaźniki dolne). To samo odnosi się do liczby nukleonów (wskaźniki górne).
Badania zasady zachowania energii i zasady zachowania spinu podczas rozpadu 0*. doprowadziły do sformułowania hipotezy, źc zamianie neutronu w proton i elektron musi towarzyszyć powstanie i emisja i jądra jeszcze jednej cząstki (v -antyncutrino) Hipoteza ta została potwierdzona doświadczalnie.
Przy mendzie 0* z jąder emitowane są pozytony, czyli dodatnie elektrony (0* ■ = e*). Jest to możliwe dzięki przemianie protonu w neutron, pozyton oraz neutrino (v):
.!p -»Jn ♦ ,?e *v (3.13)
Ogólne równanie rozpadu 0* ma zatem postać:
Charakterystyczną cechą rozpadów 0 <0". 0*) jest to. że energia kinetyczna emitowanych cząstek (elektronów, pozytonów) nie jest stała, lecz tworzy widmo ciągle Wynika to z różnego możliwego podziału energii pomiędzy elektron i anty ncutrino (rozpad 0‘) czy pozyton i neutrino (rozpad 0*). Stała jest natomiast suma energii emitowanych podczas rozpadu cząstek. Jest ona równa różnicy energii jądra w stanic wzbudzonym i w niższym stanie energetycznym, do którego ono przeszło. Tym niższym stanem energetycznym może być stan podstawowy jądra (najniższy stan energetyczny).
Przekształcenie protonu w neutron w jądrze może też. dokonać się na drodze wychwytu przez jądro elektnmu orbitalnego. Najbardziej prawdoptxiobf>c jest po-
46