Lucjan Kocjan
- Wyznaczanie wartości statycznego współczynnika tarcia.
- Wyznaczanie wartości kinetycznego współczynnika tarcia w funkcji prędkości.
- Wyznaczanie wartości kinetycznego współczynnika tarcia w funkcji temperatury [2, 9].
Stanowisko badawcze przedstawione na rysunku 9.1 składa się z ramy (1), na której osadzony jest silnik repulsyjny (2) o regulowanej prędkości obrotowej n = 0 -i- 4500 obr./min. Silnik przez przekładnię z paskiem klinowym (3) napędza wrzeciono (4) z uchwytem samocentrującym (5) mocującym czop (6) łożyska ślizgowego. Panewka łożyska (7) osadzona jest w głowicy (8), na której umocowane są obciążniki (9). Prędkość obrotowa wrzeciona mierzona jest zestawem tachometrycznym składającym się z prądniczki tachometrycznej (10) sprzęgniętej z wrzecionem oraz miernika prędkości obrotowej (11). Temperatura panewki w pobliżu powierzchni ślizgowej mierzona jest termometrem termistorowym (12).
Miarą wartości momentu tarcia w badanym łożysku jest wartość wychylenia wskazówki (13) przymocowanej do głowicy i obciążników. Wartość wychylenia wskazówki a odczytywana jest na podziałce (14).
Czop łożyska wykonano ze stali 45 o twardości 220 HB i chropowatości powierzchni ślizgowej Ra = 0,63 pm.
Panewki badanych łożysk wykonano z różnych materiałów ślizgowych zestawionych w tabeli na str. 58 i osadzono w wymiennych głowicach.
56