089 3

174

wewnętrznych w sieci działań, przy czym kodowanie typu “1 z k“ oznacza,

że Q. « 1 tylko wtedy, gdy układ jest w stanie A.. Sygnał wstępnego

U    u

(początkowego) zerowania układu powinien ustawiać w stan ! przerzutnik

odpowiadający stanowi początkowemu a zerować pozostałe.

Schodzące się strzałki ("zejście”) są realizowane przez element sumy logicznej, natomiast rozejście warunkowe - jako dwie bramki iloczynowe, z których jedna odpowiada afirmacji, a druga negacji sygnału warunku. W sytuacji jednoczesnego (w jednym takcie pracy układu) badania kilku warunków i rozejścia wielogałęziowego - na przykład jak w przypadku fragmentu sieci działań z rys. 6.11 - wygodnie jest wykorzystać demultiplekser (patrz dalej przykład 6.3, rys. 6.22 a,b).

Sygnały operacji Y. są brane bezpośrednio z miejsc układu, które odpowiadają położeniu klatek operacyjnych w sieci działań.

Układowy odpowiednik ostatniego fragmentu sieci działań z rys. 6.12 (struktura typu"podtrzymanie" lub "oczekiwanie") może być zbudowany z elementarnych składników takich jak: przerzutnik typu D (stan A^), dwie bramki AND i bramka NOT (warunek Xj) oraz bramka OR (“zejście"), ale równoważne a przy tym prostsze i bardziej eleganckie rozwiązanie można uzyskać stosując przerzutnik typu JK jak na rys. 6. 12 (Czytelnikowi proponujemy sprawdzenie).

Obecnie, dotychczasowe rozważania zilustrujemy na przykładach.

Przykład 6.1

Na rys. 6.13 przedstawiono sieć działań opisującą algorytm pracy automatu telefonicznego [41, zaznaczając stany wewnętrzne zgodnie z wersją Mealy’ego. W stanie Ag, po zbadaniu, że Xj = 0 nie wykonuje się żadnej operacji (formalnie - aby zachować pełną zgodność z rys. 6.9 b -należałoby w tę gałąź wstawić węzeł operacyjny z operacją pustą Yg). Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku stanu A.. W stanie Aj nie jest badany żaden warunek - układ zawsze przechodzi do Ag.

Na rys. 6.14 a powtórzono tę samą sieć działań zaznaczając stany wewnętrzne w wersji Moore’a. Tym razem występuje pozorna niezgodność z podanymi w rozdz. 6.2 zasadami określania Steinów wewnętrznych w sieci działań: warunek Xg = 0 jest wspólny dla stanów Ag 1 Ag. Odpowiedni fragment sieci działań powtórzony na rys. 6.14 b, dobrze jest przerysować jak na rys. 6. 14 c dlg uzmysłowienia sobie, że warunek Xg = 0 jest badany przez układ dwa razy: w stanie Ag i Ag. Rys. 6. 14 c

Rys. 6.13. Sieć działań do przykładu 6.1 z zaznaczeniem stanów wewnętrznych w wersji Mealy'ego

potwierdza poprawność naniesienia stanów wewnętrznych w sieci działań: dzielą one tę sieć na elementarne fragmenty jak na rys. 6.9 a (w Przypadku stanów A_Q i A_? należałoby - formalnie rzecz biorąc - wstawić węzły operacyjne z operacjami pustymi Yq).

Stosując zasady przyporządkowania z rys. 6.12, na rys. 6.15 Przedstawiono schemat rozpatrywanego układu dla wersji Mealy’ego z rys. 6.13.