^'mo! ^ max / ^'max
gdzie: cmo, — stężenie molowe oznaczanej substancji, /łmax — absorbancja w Amax, zmierzona w 1-cm kuwecie (grubość warstwy 1 cm), emax — molowy współczynnik absorpcji danej substancji w Amax.
Charakterystyki spektralne kwasów RNA i DNA są podobne. Maksima pochłaniania występują przy ok. 260 nm, a minima — przy ok. 230 i 290 nm. Pozwalają one tylko zorientować się co do czystości preparatów kwasów nukleinowych. Jednorodny, wolny od obcych domieszek preparat kwasu nukleinowego charakteryzuje się wartością 1,7-2,0 stosunku A260:A280 oraz 1,4-1,7 stosunku A160:A2S0- Najczęściej preparaty kwasów nukleinowych zanieczyszczone są białkiem, które maksymalnie pochłania w paśmie 280 nm. Obecność białka powoduje zatem zmniejszenie wartości A260:A280.
Ćwiczenie 10.20. Oznaczanie molowego współczynnika absorpcji e(P) RNA i DNA
Zasada: Molowym współczynnikiem absorpcji kwasu nukleinowego e(F) przyjęto nazywać pochłanianie promieni nadfioletowych (Amax, 1-cm warstwa) przez roztwór kwasu nukleinowego, zawierający 1 mol fosforu w 1000 ml:
s(p) = A/(c-l)
gdzie: A — absorbancja w Amax, c — ilość moli fosforu w 1000 ml roztworu RNA lub DNA, l — grubość warstwy roztworu.
Wartości e(P) dla preparatów kwasów nukleinowych różnego pochodzenia wahają się w granicach: 6000-8000 dla DNA oraz 7000-10000 dla RNA (patrz efekt hiperchromowy).
Materiał:
1) Wyjściowy roztwór wodny wysoko spolimeryzowanego RNA. Dokładną odważkę 5 mg RNA rozpuścić w H20 w kolbce miarowej na 10 ml.
2) Wyjściowy roztwór wodny DNA z grasicy. Dokładną odważkę ok. 5 mg DNA rozpuścić w H20 w kolbce miarowej na 10 ml.
Odczynniki:
1) Zestaw odczynników do mineralizacji i oznaczania fosforu metodą Horeckera (patrz ćw. 9.9) Wykonanie:
1. Przenieść 2 ml roztworu wyjściowego RNA (lub DNA) do kolbki miarowej (20 ml), uzupełnić wodą do 20 ml i zawartość starannie wymieszać (roztwór roboczy). Z otrzymanego roztworu pobrać po 1 ml do 3 skalowanych na 10 ml probówek do spalań. Próbki zmineralizować i oznaczyć w nich fosfor metodą Horeckera (ćw. 9.9). Obliczyć liczbę moli fosforu w 1000 ml roboczego roztworu RNA (DNA).
2. Równocześnie wykonać widma absorpcyjne roboczego roztworu RNA (DNA). Pomiary przeprowadzić na spektrofotometrze z ciągłą rejestracją widma wobec próby zerowej (HzO), w 1-cm kwarcowych kuwetach w zakresie 220-300 nm. Sporządzić wykres zależności absorbancji (A) od długości fali (A). Na wykresie zaznaczyć maksimum i minimum. Obliczyć wartości e(P)max i £(/>)rain.
Uwaga: Posługując się spektrofotometrem punktowym odczytywać wartości absorbancji co 5 jednostek długości fali.
395