Obraz 6 (27)

gdzie:

ci - stężenie molowe KMnC>4 (mol • dm^-3),

V\ - objętość KMn04 (cm³),

V₂ - objętość zużytego tiosiarczanu sodu (cm³).

6.4.2. Przykłady oznaczeń jodometrycznych ♦ Oznaczanie miedzi(II)

Próbę zawierającą jony miedzi(II) rozcieńczyć w kolbie miarowej do 100 cm³, pobrać pipetą 3 próbki po 25 cm³. Dodać po 5 cm³ 1 M roztworu H2SO4 i odważony lg KI. Odstawić na 5 min w ciemne miejsce. Po upływie tego czasu miareczkować mianowanym (około 0,1 M) roztworem Na2S203 wobec skrobi do zaniku niebieskiego zabarwienia (od 1 kropli). Nie należy dodawać KI do wszystkich kolb równocześnie, lecz bezpośrednio przed wykonaniem analizy.

2Cu ²* + 4V -* 2CuI J- +1₂

I2+2S2O3²- pl 2r+s₄o₆²-

Masę jonów miedzi(II) w gramach oblicza się korzystając ze wzoru: m = c-V M W gdzie:

c - stężenie molowe tiosiarczanu sodu (mol • dm^-3),

V - objętość zużytego tiosiarczanu sodu (dm³),

M - masa molowa miedzi (g • mol^-),

W - wspóhniemość kolby z pipetą.

♦ Oznaczanie dichromianu(VI) potasu Do próbek zawierających KaC^Oy w kolbach stożkowych ze szlifem dodać po 5 cm³ 1 M roztworu H2SO4 oraz odważony 1 g KI. Kolbę zamknąć korkiem i odstawić w ciemne miejsce na 5 minut. Korek i szlif kolby spłukać wodą z tryskawki i miareczkować roztworem Na2S2C>3 do barwy jasno-siomkowej, dodać skrobi i miareczkować do momentu, gdy od I kropli barwa zmieni się z granatowej na niebieskozieloną (wyraźna zmiana). Podobnie jak w przypadku oznaczania jonów miedzi(II) nie należy dodawać KI do wszystkich kolb równocześnie, lecz bezpośrednio przed wykonaniem analizy.

|jf| % + 6r + 14H₃0⁺ — 2Cr ³⁺ + 3I₂ + 21H₂0 3I₂ + 6S203*^-    6r + 3S4O6²"

Zawartość jonów dichromianowych(VI) w gramach oblicza się następująco:

c-VMW

m =-

6

gdzie:

c - stężenie molowe tiosiarczanu sodu (mol • dm^-3),

V - objętość tiosiarczanu sodu (dm³),

M - masa molowa jonów dichromianowych(VI) (g • mol^-1),

W - współmiemość kolby z pipetą.

189