k : U — &
wartość k(u) można Interpretować jako koszt lub "długość* ga -łęzi u.
Sformułowanie problemu Jeot następujęcei
W zbiorze T wszystkich karkaoów T grafu C należy wyznoczyć taki karkas T* - <X,U>*> .aby
2Z Mu)
uCU
min XI M«)
gdzie UT jest zbioraa gałęzi karkasu T.
Efektywne algorytmy wyznaczanie karkoou T* zostały opro-cowane przez Kruekala (1956) [25] 1 Prima (1957) [38], Sę one szeroko wykorzystywane w praktyce przez projektantów takich obiektów, jak na przykład eioci energetyczna, wodociągowe, czy sieci dróg.
Należy zaznaczyć, że algorytm Prima Jest opracowany przy założeniu spójności grafu C i z tego względu przy wyznaczaniu T* należy go stosować oddzielnie dla każdej składowej spójności grafu G.
Algorytm Kruskala
O a n e: S - <G,p. (k)> , C - <X,U,P>. k i U- 31 .
Oznaczymy przez T zbiór karkasów T grafu C,
T - <X,UT,PT> . UTC U. PTC P.
wyznaczomy T* £ T . taki *•
ŁM")
u£Ur
■ in Z2 k(u)
Procedurat ® U' i - P t C' i - <X.U.P'> ;
(2) Oeżell G* Jest karkasem grafu C (patrz worunki określajęce karkos), to skok do (4j.
(5) wybieramy gałęż u^t u\u', tekę że
Jośli A(Cj) > O, to U : - U\{Uj) i akok do ® ; U* i - iy Ci- <X,U’,P’> ;
Skok do ® •
Algorytm P r i ■ o
Algorytm tan jest stosowany oddzielnie dla każdej składowej spójności.
O a n a t S ■ <C.JJ. {k)> , C - <X,U,P) - graf spójny,
k i ^"[“ljjn** " binarna aaelerz incydancji C.
Oznaczymy przaz T zbiór karkasów T grafu C
T - < X,UT,P7> , UTC U, PTC P.
wyzna czyny T**£ T . taki Za
Ck(u) - min H k(u) uCl>T* T£ T u€Ut
Proceduro i
® Wybieramy dowolny xAć X; X* i • ; U* i ■ P ;
Jeśli X1- X, to skok do (3);
UŁ • {u^CU i e1: ■ Iau, nis jest Pftls}.
wybieramy u^i U^, tok| Ze
k(uk) - min k(u) ;
K u i Uj
X1 i • X'u {xr\ , gdzie xr € X\X*Aark • 1 ;
X"i - X\X'; U' i - (uk\; C i - <x'. u| p'> . Jeśli X*• X, to skok do ® .
® A s • {utu I hVtxx£ X'Ay£x" A<x.u.y> € p} ; Wybierany uk< A. tak# Ze
k(u. ) - min k(u) UCA
159