z r-aiyzći pizt-z jriagt;— uosiugiwaną przez samoloty francuskie; L±
lotnisko zostało zlokalizowane na Polu Mokotowskim. W tym też 5*
tP
roku odbywały się nieregularne przewozy lotnicze z Warszawy i Gdańska do Poznania na odbywające się tam Targi.
Regularna polska komunikacja lotnicza została uruchomiona przez spółkę Polska Linia Lotnicza „Aerolloyd” dnia 5 IX 1922 r. na trasie Gdańsk—Warszawa—Lwów. W roku 1925 spółka ta przekształciła się w towarzystwo akcyjne Polska Linia Lotnicza „Aerolot”. W tym samym roku powstało w Poznaniu drugie towarzystwo lotnicze „Aero”, które uruchomiło linię Warszawa—Poznań. Na bazie tych dwu towarzystw powstała w dniu 1 I 1929 r. spółka państwowo-samorządowa Polskie Linie Lotnicze „Lot”.
Od roku 1930 datuje się rozbudowa sieci połączeń zagranicznych „Lotu”: w 1930 r. uruchomiono linię do Bukaresztu,
Sofii i Salonik, w 1932 r. — do Rygi i Tallina, w 1934 r. — do Berlina, w 1936 r. — do Palestyny (była to pierwsza linia pozaeuropejska), potem — także do Rzymu, Bejrutu i Helsinek. Długość polskich linii lotniczych wzrosła z 622 km w 1922 r. do 10 207 km w 1939 r., a liczba przewiezionych pasażerów z 1 tys. w 1922 r. do 35 tys. w 1938 r. Tuż przed II wojną światową PLL „Lot” miały 18 samolotów, niewielkich jak na ówczesne warunki (średnio po kilkanaście miejsc), i obsługiwały 23 lotniska, w tym 7 krajowych (Warszawa, Gdynia, Poznań, Katowice, Kraków, Lwów, Wilno)38.
56 Dane historyczne podano za: C. Gagajek, 30 lat komunikacji lotniczej w Polsce Ludowej, „Przegląd Komunikacyjny*’ 1974, nr 11; Mały Rocznik Statystyczny 1939, Warszawa 1939, s. 205; XX lat Polski Ludowej, Warszawa 1964, s. 423.
143