102 2

Wektor ST w zawało saren i uszkodzeniu miokardium 105

EKG 31 Ostry zawał tylno-dolny. Uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach II, III i aVF wskazuje na prąd uszkodzenia pochodzący z obszaru ostrego zawału ściany dolnej. W wysokich bocznych odprowadzeniach (aVL i I) widoczne jest obniżenie odcinka ST o charakterze odbicia. Obniżenie odcinka ST wodprowadzeniach V2 V4 oznacza, że wektor ST jest odwrócony od dodatnich elektrod tych odprowa dzeń, jest więc zwrócony do tyłu. Prąd uszkodzenia powstaje zatem w obszarze zawału tylno dolnego.

Uwaga: a) Większość zawałów ma umiejscowienie boczne albo dolne, a odcinek ST jest uniesiony albo obniżony w odprowadzeniach z przeciwległych okolic serca i sześcioosiowego układu odniesienia. Te przeciwstawne zmiany ST na przeciwległych końcach układu sześcioosiowego noszą nazwę „zmian z odbicia", b) W zawale koniuszkowym wektor prądu uszkodzenia będzie skierowany w stronę koniuszka serca, co znaczy, że będzie przebiegał w połowic kąta pomiędzy osiami odprowadzeń / i aVF, nic będzie więc zmian z odbicia, jednak prawie we wszystkich zawałach, w których prąd uszkodzenia widoczny jest w płaszczyźnie czołowej, widoczne są także zmiany z odbicia. Wynikałoby z tego, że:

—    zawały koniuszkowe występują rzadko, albo

—    w zawale koniuszkowym strefa uszkodzenia rozkłada się ekscentrycznie w stosunku do strefyr martwicy, więc wektor uszkodzenia jest skierowany w bok albo w dół. Ponieważ zawały koniuszkowe występują stosunkowo często, drugie wyjaśnienie jest bardziej prawdopodobne.