104)92

203

obyczajowy film

obiektyw (Mf Im) jeden / podstawowych ekmctiUkw -• kamei)- filmowej: toćzew U, czcicie) zespół wv/f*fk skupi Ajitcych ob m Rjrsoowwnrgo obwito i r?uwji|C)cłi go na tamę ten Obwkiywy filmowe gnenlmr Mi uę na Mjr*** * tfm/wac/om do wy-Unii zdpęs* kinematografis-roych) i projekcyjne A' rzutowania obrani fllmo-mtgo i taśmy na (kran) Do podmiwowych panioMt)«i należ* ogniskowa MMiKAi w mtanendt), otwAt względny (stosunek średnicy czynnej obiektywu przy fvltnm cłw»ci\i przęsłom kamer) do ogniskowej) oraz rozdzielczość (liczba linii na I mihmefi) Zr wiględa m długo* Ogniskowej w maki do przekątnej klatki aparatu Bkw|d ob»ckt\u\ dorl| uc aa ilaa-Mm.    (o kyic ••dnu

purj «P. tu nędzs innymi -* telestacity • »'k otftkakątnr (0 kjctc widzenia od 60' do ISO*. • nawet do 220' -• rybie oko) oraz mknooognfckowt Typowi długość ognisko •tj • obiektywach w^kokainyeh. cryłi barto dhpch to 1000. 500. JOD. 25a 130.90. iSnahmetrow khprmciwvmr*tas|obKh-

tywy uPtiofatK o cęniskowej 20. IS. Id

l KR 9.1 mn (Uw rybie oko) Pośrednie pnmetry ogniskowej (25-55 i 50 nim) t| ly powe dla klasycznego stylu zdjęć realizow* ■yck n pomocą obiekrs * ó* mradardowych. DRfow ogniskowej jest •łtcwcu edwrotme pepORiemi do kśi •**» danefo obA tymt Dli ęrłyttadu otycie obiektywu o og-nokowej 50 mm dU tata) 55 mm daje

•    pnyhlitan ta widzem* około 25" Z kolei tanowie otafcrywi orrokotanego oog-■taq 25 na pozwala uzyskać ta *ta-■a kito dndaoaai większy. około 47^*.

•    myc* obiektywu Aigoogniskowcgo o ogni

akrnj 100 mm radykalnie zwęża k*i widzem* do 12.5' Ptaka w locie fotografuje się zazwy. c/aj długim obiektywem o ogniskowej 500 mm. uA ciasne wnętrze - szerokokątnymi

smcuywami to. ta mm uoror < obiektywu, umożliw tajnego u/ysl tmhego efektu zdjęctowego, jest p	tawe opty- "taapod-
wHWNB UfTIlCICit W %Jfiii i sta)	f operator-
Lit: Sidncy 1 Ray. The Phologn	anhic Un$,
London 1992.
objazdowe kino (ang ttwnng cintm.
wandtnnjt t wemu) kino, w którym aprawrę projekcyjoi prowadzi ekijsa kioooęcrotorcm.
• projekcja odbywa się w doraźnie ny ch salach i imejscadi Popwdn obuzdowefo bsh wędrowne kim	odopuma ■kiera kma :nu(oerofs

i przełomu XIX i XX wieku obsługiwane przez wędrownych kinemaiografistów

obniż I. w potocznym ro/um»cniu wi/ual-■ urena urworu filmowego w przeciwieństwie do jego Uren) dźwiękowej rang pktut, akr mgr om). 2 w żargonie środow iskowym taśma filmowa zawierając* obraz filmu przed udźwiękowieniem 5. zapis kinematograficzny wyglądów raeczywitaoki. *h ruchomy obraz iang Ar mtmg ptmat > tiuienalmc utrwalony na tatare negatywowej, pozytywowej. magnetycznej up 4 widmo optyczno--akustyczne wyświetlane na ekranie, ruchomy fantom fonofotograficay będący przedmiotem percepcji widu (ang akr icnrn mgr) 5 nośnik narami filmowego, struktura pojęciowo-informacyjna podlegająca rozpoznania (poprzez wzrokowa lub słuchowi identyfikacje przedmiotu) oraz interpretacji na podstawie własnej koherencji semantycznej i doraźnego kontcksiu dane) wypowiedzi W praktyce komunikacyjnej kina poszczególne obrazy filmowe nawet w przy-p ułku stop-klatki me *i| cliimcntium izolowanymi. płynnie przechodząc jedne w drugie me tylko w uszeregowanym łańcuchu przejść montażowych. lecz takie w gramach pojedyncze go ujęcia W zależności od przyjętej perspektywy badawczej obraz filmowy (ang fibn mitr) traktować można jako narracyjna jednostkę dclimitacji danego dyskursu, albo rozgrywające się w okrcdooei czasoprzestrzeni zjawisko wizualne Kadź audiowizualne dostępne w procesie percepcji Obraz kuiemato-

grafuiny. meza .lwi latnŁ irlni	ik/mc od uopniii we) quaM*rc- iv. i i ikvrrwta/t nffprlUhBtirflii
wobec w yglądu ukazywanego przedmiotu, jest każdorazowo tworem znaków im j więc lek-
siem kuliun	li nic obiektem natury, mimo
relacji podobieństwa lac/acego go / przedstawiona rzeczywistością, czyli desytnatrm lub
IKK) tefertn	lem) Obraz filmowy zarówno
(tailjni ł 1 1 t 1 IS 1	o z o o v ■ znakiem
k i nc m ji o cym jako kotdi cznych znaków	iraficiaym mBkcjonam*
	składowych. Złożony charakter
obrazo i jego w	/glcdna samodzielność w gra- ii*Lviii (ilinttwroti snf.iYAuii ic
	być traktowany jako znak
•WJDIraiUl/ "	Kiinujcn •Hsij *i/ni |v»i #a-mv .a . —alk
	" w/vsJHIM. jJK 1 *|AnW
fCfO pf/CuvLltai dojpbau.obi dhlgOŚi. WJfUA
	s**"*- **• ^w#- */r *fs*“^1 rł” ki eksporycjL układ kompoz.y-
cyjny kadru ii	J) Obrazowe Jirzrdstawietuc
nfzLUUlMII W |	komplementarnych aspektów ery . jak’, stajać się znaczacę n zawartości i formy. Zewzgłę- ■n. »- lvivw nra-Uf* iOmi
iArmJJ / UsUKn den ,xo i i koataacjtjrf aiMmtfiwlii
filmowy nroze ograniczać się do funkcji referencyjnej (podobieństwo tekstu do rzeczywistości) lub tez poprzez właściwe mu uporządkowanie ruddine stwarzać widzowi szansę

wieloinaczncfo odczytana oęunego na interpretacji meulotyc/no-symbok/ne) Zob. -• drnoucja. -• kadr, -> kompozycja kadro. -> metafora. -»symbol. znak.

Lit- Jadwigj Bochenka. Obmzfitaowy/t-

»■• mat (w muc zbiorowym) Wątp d» ta tai darli fimoarge, pod red A Wkuta fockiewiaa. Warszawa 1966: Maryla Hopfiu-prr. Okolą :r\oki jwwta Hf Wiant ■ZWotar/Uiwwyc*. *;«<■ 1975 nr 6, Wiesław Godne, fV/;<ni- atroai /l^wwirgo hz wiptH rcemłfk r«    (w Mor zbiorowym.)

5:W i"-'" h!*u, pod rnl Akp Hełmu i Tadeusza Mciii Kaiowmr 1977; idem fen-ńa obrasi jUmrga Sertma Łatwwńo. i" /Kliir/c | /1~ afTUiwiOorł.pod red. Tadeusza Srereptakiefię ttauawt 1912; Alicja \k\mm, O ś»k firnom Ita rerta-tertatatadm. Kraków 1911. ta M Pctery Pu tona! Sigu mi akr lattmt of Film. Aimkfttai 1911: Bili Nctak. limbo and ihe Imgr. BfoonMgMn-Indmpob 1912: Jaopci Aumwn. IV ta*. Uafct 1995; Stesen Neta. mi Jtdmderc Imte. tad Cotar. Looów 1995.

obrai) cyfrowe zob. * cyfrowe obrazy

obscenicznośe ■ < bc tam s Nudny, mcprryzwoiry. sprośny) Rb. -• cenzura filmowa. -4 Kodeks Produkcyjny, -► pornografie/ ny film.

obsersiKja ukryła kamerą I zapis wizualny bod/ audiowi/ualny t/» „życia na gonco" dokomy ukryta brnerg. 2 jetaa I metod realizacji zdjęs* filmowych lab telewizyjnych pokgajaca na ukryciu faktu filmowania przed netami, których firtawtai wę wyestraje. spcpuliayjowzna w latach mcść-dziesiitych przez nun •• ciataa-vćntć i telewizję Zcb. ukryta kamera

oblwilor « bc. ntata ■ zatiać; mg.

itamr) element projektora filmowego, urządzenie projekcyjne apabegajire migotaniu obrazów na ekranie filmowym, wynalezione przez Kazimierza Prószyńskiego w 1902 roku.

obyczajowy (Urn (ang. Mm Jttw: amer Munor film) utwór filmowy, którego zasadniczym tematem jest. okazany w komediowej b»U dramatyciMj loome. cpb oby-czajów jednostki, pupy społecznej, środowi-