197
Wyznaczniki
gdzie sumowanie rozciąga się na wszystkie uporządkowane uklady(i1,...,/„)(l < i, < n).Na mocy c) i d)
(88) dfl(®>j> —»®i„) = l(*i» ■"»> ®n)>
gdzie t = 0,1 lub — 1 i ponieważ [B] [/] = [B], więc z (85) wynika, że
(89) dB(e,,... e„) = det[B].
Podstawiając (89) i (88) do (87), otrzymamy
det([B] [A]) = (Xfl(ii. l)a(<2» «)t(*i*-■, i«)}det[B]
dla wszystkich macierz [A] i [B] o n wierszach i n kolumnach. Przyjmując B = /, widzimy, że suma w nawiasie klamrowym jest równa det [A], Twierdzenie zostało dowiedzione.
9.36. TWIERDZENIE. Operator liniowy A na R" jest odwracalny wtedy i tylko wtedy, gdy det [>4] # 0.
Dowód. Jeżeli A jest odwracalny, to z twierdzenia 9.35 wynika, że det [A] det [A-1] = det [/IX"1] = det [7] = 1,
a więc det [A] ^ 0.
Jeśli A nie jest odwracalny, to kolumny xt,..., x„ macierzy [/4] stanowią układ wektorów liniowo zależny. Zatem jeden z tych wektorów, powiedzmy' xk, jest taki, że
(90) x*+ £ CjXj = 0
i*k
dla pewnych liczb ty Na mocy 9.34 b) i d) x* może być zastąpiony xk+cJxJ bez zmiany wartości wyznacznika, jeśli tylko j # k. Wynika stąd, że x* może być zastąpiony lewą stroną równości (90), tj. 0, bez zmiany wartości wyznacznika. Ale macierz, w której jedna z kolumn jest wektorem zerowym, ma wyznacznik równy 0. Zatem det [A] = 0.
9.37. UWAGA. Załóżmy, że {e„..., e,,} i {u,,..., u,} są dwiema bazami w przestrzeni R". Każdy operator liniowy A na R" określa macierze [A] i [/!](, o elementach atj i 0LiJt dane wzorami:
i f
Jeśli u, = Bij — to Auj jest równe
Z*kjB*k =
* kl ii
a także wektorowi