GiZ w nauczaniu pilki noznej 3

wnątrz wyznaczonego kwadratu a druga znajdująca się na zewnątrz kwadratu stara się podać piłkę tak, aby ta tocząc się po ziemi przecięła dwa różne boki kwadratu. Gra ma za zadanie rozwijać umiejętność współpracy w zespole i doskonalić umiejętności i elementy techniczne. Drużyna będąca na zewnątrz może piłkę podawać między sobą w celu wypracowania dogodnej sytuacji dla wykonania podania przez jednego z drużyny atakującej. Drużyna broniąca się musi się tak przemieszczać i blokować, aby nie pozwolić piłce przeciąć pola kwadratu. Liczba uczestników równa w drużynach, zmiana ról co 1-2 minuty. Można wprowadzić również drugą i trzecią piłkę.

III. Zabawy i gry ruchowe rozwijające zainteresowanie i zamiłowanie do piłki nożnej. Temu celowi mogą służyć zabawy orientacyjno- porządkowe z elementami techniki piłki nożnej.

1. Zabawa „Kto zmienił miejsce”, w której jeden z uczniów, będący w środku koła, stara się zapamiętać ustawienie kolegów, a następnie zakrywa oczy, podczas gdy jeden z kolegów zmienia miejsce w otaczającym go kole. Liczymy ilość odgadnięć. Można tę zabawę stosować na pierwszych, poznawczy lekcjach w klasie. Zabawę można prowadzić w kilku grupach jednocześnie. Gdy uczniowie poznają istotę zabawy, wprowadzamy piłkę, a będący w środku musi podać ją ustalonym przez nauczyciela sposobem do tego (tych), którzy zmienili miejsca.

2.    Zabawa „Podaj na sygnał”. Uczniowie tworzą koło, a jeden uczeń pozostający w środku koła ma piłkę. Sygnałem do podania piłki jest imię jakiegoś ucznia wypowiedziane przez nauczyciela. Uczeń będący w środku musi starać się jak najszybciej podać piłkę do kolegi, którego imię wywołano, a ten stara się odegrać piłkę do środkowego. Można stworzyć kilka mniejszych kółek. Środkowy powinien być często zmieniany, a imiona można zastąpić numerami.

3.    Zabawa „Traf w numery poko-lei”. Potrzebne są 4 ławeczki, na których rysujemy numery od 1 do 12 w różnej kolejności. Ławeczki ustawimy tak, aby tworzyły kwadrat. Uczeń z piłką znajduje się w środku kwadratu i na sygnał nauczyciela stara się jak najszybciej trafić w kolejne numery znajdujące się na ławeczkach. Wygrywa ten, kto najszybciej trafi we wszystkie numery od 1 do 12 pokoleń Ponieważ w tej zabawie kształtującej orientację i refleks może brać udział jednorazowo 1 uczeń reszta klasy w tym czasie bawi się w zabawę „Traf w tarczę”. Klasę dzielimy na 4—5 drużyn i ustawiamy je w rzędzie na linii środkowej boiska twarzą do ściany końcowej sali. Na ścianie lub na materacu (można też przymocować do ławeczki) rysuje się tarcze z punktacją. Zawodnicy z każdej drużyny starają się strzałem trafić w tarcze, a po strzale biegną po piłkę i przekazują ja kolejnemu uczniowi.

IV. Zabawy rozwijające koordynację nerwowo-ruchową.

•    zabawy w żonglerce piłką (jedną nogą, różnymi częściami ciała barkiem, udem, głową, piętą, karkiem w parach, w trójkach, głową lub w dowolny sposób kto dłużej, kto więcej razy)

•    uderzenia piłki w określony cel np. do kosza od koszykówki nogą lub głową, w materac leżący lub stojący w pewnej odległości z namalowanymi punktami, które można zdobyć przez trafienie (od 1 w środku do 5 w rogach materaca). Zabawy te mogą obejmować różne zadania, mogą uczyć i doskonalić.

•    rzut piłki do określonego celu oburącz zza głowy (np. do kosza) wyrzut oburącz zza głowy, obie nogi pozostają cały czas w kontakcie