z podłożem - element wrzutu z autu.
Przykładem zabaw i gier mogą być:
1. „Wyścig rzędów” - dzielimy klasę na kilka rzędów, wszyscy stają w szerokim rozkroku, ostatni z każdego rzędu ma piłkę i stara się tak kopnąć pomiędzy nogami kolegów z rzędu, aby piłka dotarła do pierwszego jak najszybciej, a ten chwyta ją i podaje rękoma, górą do tyłu. W tym czasie ten, który kopnął piłkę biegnie na początek rzędu. Wygrywa ten rząd, który pierwszy dojdzie do ustawienia początkowego.
2. „Walka o utrzymanie się przy piłce”. Zabawę rozpoczynam mając 2-3 piłki mniej niż ćwiczących. Wszyscy starają się zdobyć piłkę i nie pozwolić ją sobie odebrać ani dać wybić, piłkę prowadzimy tylko nogą. Zabawa trwa aż do gwizdka nauczyciela i te osoby, które w tym momencie nie mają piłki wykonują 5 przysiadów, a następnie nauczyciel wycofuje kolejną piłkę i powtarza zabawę itd. Proponuję również inne zabawy do
wykorzystania w nauczaniu elementów technicznych piłki nożnej.
' 3. Zabawa „Miasto”, w której liczba uczestników jest dowolna. Boisko do gry w kształcie prostokąta podzielone jest na 4 pola, z których dwa końcowe są miastami. W środku koło o średnicy 1-2 metry.
Potrzebna jest także dętka albo bardzo lekka piłka np. plażowa. Gracze stoją ustawieni w dwóch szeregach przed polem „a” i „b”, w równych odległościach od piłki, która leży w środku. Na sygnał nauczyciela kilku graczy z obu zespołów wybiega w stronę piłki i kopie ją tak, aby przedostała się do „miasta” przeciwników. Ci bronią się w miejscu położenia oraz za własnym polem, przy czym starają się skierować piłkę nogą w stronę „miasta” przeciwników. W trakcie gry o piłkę przeciwnikom nie wolno przechodzić na pole ,,a’ ’ i ,,b’ ’. Kto to uczyni zostaje wykluczony z gry. Wolno znajdować się w kole środkowym. Gdy piłka przejdzie poza linię boczną grę wznawia się od środka. Wygrywa ten zespół, który więcej punktów zdobył za skierowanie piłki do „miasta” przeciwników. Po zdobyciu punktu piłka wraca do środka. O zwycięstwie decyduje ilość punktów zdobyta w określonym czasie.
4. Zabawa „Podrywka kopana”. Potrzebne są piłka, boisko, ilość graczy dowolna. Gracze stają na obwodzie koła jeden z nich staje w środku i stara się tak podać do stojącego na obwodzie kola gracza aby ten nie mógł jej przyjąć w locie. Piłkę należy przyjmować nogą i natychmiast podać ją do kogoś innego (w lewo, w prawo, na skos). Piłka może przechodzić tak jak to najpierw ustalimy (górą lub dołem). Odbijać piłkę można głową, tułowiem, ale nie rękoma.
5. Zabawa „Myśliwi i zwierzyna”, ćwiczący podzieleni są na dwie, równe grupy i ustawiają się w polu gry (kwadrat, prostokąt, koło). Jedna z grup - myśliwi ustawia się za obwodem pola gry, druga grupa wchodzi do środka pola. Na sygnał „myśliwi” starają się trafić piłką w zwierzynę (należy wprowadzić ograniczenie wysokości kucia. Za każde trafienie „myśliwi” otrzymują jeden punkt. Po określonym czasie zmiana funkcji. Do gry wprowadzić można dodatkową piłkę, można też określić sposób uderzenia piłki (np. wewnętrzną częścią stopy). Grę można prowadzić na punkty lub w odmianie, gdzie trafiona zwierzyna staje się myśliwym.
6. „Sztafeta z zadaniami”. Klasa jest podzielona na kilka rzędów (wskazana jest mniejsza ilość ćwiczących w rzędach, a więcej rzędów). Każdy z rzędów ustawia się poza linią końcową boiska. Do przeprowadzenia sztafety należy wykorzystać całą salę lub boisko, ustawiając tor przeszkód z odpowiednimi zadaniami. Jako pierwsze zadanie - slalom między palikami, jako drugie - przeprowadzenie piłki nogą nad ławeczką w dowolny sposób, jako trzecie zadanie - żonglerka na materacu 5-10 podbić jedną i drugą nogą na zmianę, czwarte zadanie - przeprowadzenie piłki przez obręcz stojącą na drewnianej podpórce lub trzymana przez niećwiczącego ucznia. Następnie wykonuje 5 podbić głową w określonym polu, a jako ostatnie zadanie wykonuje strzał do narysowanego celu (tarcza lub materac) i wraca prowadząc piłkę, którą przekazuje następnemu ćwiczącemu.
Zachęcam nauczycieli i trenerów
do praktycznego wykorzystania opisanych ćwiczeń, zabaw i gier ruchowych. W początkowym okresie prowadzenia proponowanych ćwiczeń oswajających z piłką, ćwiczeń technicznych, dotyczących uderzenia piłki nogą i zabaw i gier ruchowych, wskazanym jest dokładne przygotowanie się do lekcji w formie osnowy, cyklu osnów lub konspektów.