110

5.6. Uwzględnienie dynamicznego działania fali na statek

Opisany sposób określania wartości l_m (M^) odnosi się do tych przepisów PRS, które uwzględniały jedynie dynamiczne działanie wiatru na statek. Równoczesne działanie wiatru i fali zastanie omówione poniżej.

W dotychczasowych rozważaniach przyjmowano, że moment dynamiczny zaczyna działać na statek, gdy ten nie ma żadnego przechyłu. W rzeczywistości może zaistnieć taka sytuacja, że moment od działania wiatru będzie występować równocześnie z działaniem fali, to znaczy wówczas, gdy statek kołysze się na burty. Najbardziej niekorzystna sytuacja zaistnieje wówczas, gdy moment dynamiczny zacznie działać w chwili maksymalnego wychylenia statku pod wiatr. Wówczas, przez pewien czas, wystąpi sumowanie się działania momentu prostującego i momentu wychylającego. Spowoduje to nadanie statkowi dużej prędkości kątowej. Wielkość kąta przechyłu uwzględniana przy tych rozważaniach nosi nazwę amplitudy kołysań i obliczana jest z wzoru [28]:

(56)

gdzie:

Y — wartość określana z tablic na podstawie rejonu żeglugi, wysokości metacentrycznej i szerokości statku,

X_x — wartość określana z tablicy w funkcji B/T,

X₂ — wartość określana z tablicy w funkcji współczynnika pełnotliwośd kadłuba.

Jeżeli statek posiada stępki przechyłowe, to otrzymaną amplitudę kołysań należy dodatkowo skorygować.

gdzie:

(5.7)

k — określa się z tablicy w zależności od stosunku

L • D

F_k — sumaryczna powierzchnia obłowych stępek przechyłowych [m²].

5.7. Kryterium pogodowe PRS

Kryterium pogodowe PRS, zwane również kryterium podstawowym lub

kryterium K, określa stosunek ramienia granicznego (momentu granicznego

M ) do ramienia wywracającego l_w (momentu wywracającego A/J. Jeżeli

/ . . .

K * f ^ 1, to uważa się, że kryterium to jest spełnione.

110