Cwirw-*-’
Posunęły się Kotek i Szczcniaczek, wput grzybek. A deszcz wciąż lejc, ani myśli \
A tu biegnie Kózka i lamcutuje:
- - Mce, inec, ojej, przemokła Kózka, , kńtv i brody. Wpuśćcie mnie pod grzywną tcho-ąć i deszcz przeczekać. u
-- Miau, miau, hau, hau, gul, gul, nie maj
aea. ■
-- Mce, mce, posuńcie się, bardzo-was prl Posunęli się wszyscy i znalazło się miejs
Za chwilę na polanę wbiegł Osiołek, *o i prosi;
-- Ya, ya, wpuśćcie mnie, bo bardzo ztnol
-- Miau, miau, hau, hau, gul, guł, mcc, n\ miejsca. 'I
-- Ya. ya, wpuśćcie mnie choć trochę, może s czę. |
1 zwierzątka zrobiły miejsce dla Osiołka.
- - Wtem na polanę wbiegł Baranek i zobac
— Beo, bec, schowajcie mnie, Lis runie ścig :ic:
— Urwała w pół zdania
* ul I1C 3CitW
Zwierzątka posunęły się i ukryły Baranka. I znalazł go.
A* tu przez polankę idzie gąska i kaczka i tli
— Gęgu gęgu, dlaczego zwierzątka schowały t
deszczem: ‘1
— Kwa, kwa, jak można nic lubić wody? 1
A tymczasem deszcz ustał i wyjrzało słonko. Wi
ttyszli spod grzyba, cieszą się. Kotek zamyślił się \ wi:
— - Miau, miau, jak to się stało, żc najpierw mml memu było ciasno, a potem zmieścili się wszy
— Hau, hau, gul. gul, mce, mec, ya, ya, Hec, 1 Wg«, gęgu, kwa, kwa jak to się. stało:
— Kutn, kum, rech, recłt -- zaśmiała się Żabka, k siedziała na kapeluszu grzyba — ech, głowy do \
116
lir ryb przecież. i trawie.
|iI. .i spojrzały na grzyb i od razu się domyśliły, pry też się domyśliliście ?
||r zabawy, po opowiedzeniu dzieciom bajeczki, tv przećwiczyć z nimi onomalopcje, h następnie ifć do opowiadania, aby naśladowały glosy pO-Jltydt zwierząt.
i>nc zajęcia, z wykorzystaniem głosów innych zwic-iy ptaków, można przeprowadzić przy omawianiu cyka Juliana Tuwima Ptasie radio1 (np. wróble, itp). lub bajki Jima Brzechwy l^ta ptaszek ' puchacze).
1 I grupy ćwiczeń należy zabawa Zegar z kukułką, podzielone na 2 grupy, siedzą na podłodze, wszą grupa na dany znak (np. klaskanie) porusza mi na boki i naśladuje tykanie zegara: lik, lak, tak; po chwili zmienia sic sygnał (np. gra na cyits-ch)i druga grupa naśladuje glos kukułki, wysuwając fjty tym głowę do przodu: kuku, ladm, kuku. (.lwiczeto łączy się z ćwiczeniami łogorytmicznymi (por.
!«r. 45), a uzupełnieniem może być zrobienie tarczy trgara (rys. 32). Zabawę tę można połączyć ze śpiewa-f pi cm piosenki Panic Jonit.:
Hy». 32.
1 J. Tuwim. L»kn*notyt;a. llatpht, Ptasie radia. Warszawa 1975, Nuuj Ksnirnriiia.
(wjt J. Cu Andtrserai). PN „Mu*", SX 1159
117