132

Postępowanie z materiałem roślinnym

Przedłużanie trwałości roślin ciętych

Kwiaty i zieleń cięta starzeją się po ścięciu szybciej niż na roślinach matecznych. Dzieje się tak z powodu stresu, który jest wynikiem przerwania dopływu wody, hormonów i substancji odżywczych. Rośliny przedwcześnie tracą walory dekoracyjne.

Niezwykle ważne są procesy zachodzące w samych roślinach. Pędy przestają pobierać wodę, gdy dochodzi do powstania tzw. blokad. Za najważniejsze uważa się cztery:

•    blokada powietrzna (pęcherzykowa) - polega na „zapowietrzeniu" tkanki naczyniowej roślin, czyli zatkaniu ich zassanym powietrzem wciąganym przez roślinę zamiast wody; przeciwdziałanie polega na cięciu pędów na ukos, najlepiej pod wodą, np. w dużej misce, i przeniesieniu rośliny z wiszącą na końcu łodygi kroplą wody do wazonu lub innego naczynia; różne rośliny wykazują różną wrażliwość na blokadę powietrzną;

•    blokada mechaniczna - polega na zasychaniu końców łodyg, gdy długo pozostają bez dostępu do wody (koniecznie należy obciąć te suche końce przed wstawieniem roślin do wody);

•    blokada fizjologiczna - powstaje na skutek gromadzenia się cukrów (tworzących się w procesie fotosyntezy) u nasady pędów;

•    blokada biologiczna - polega na zatkaniu się tkanek naczyniowych przez rozwijającą się na końcach łodygi i w wodzie mikroflorę bakteryjną (jej pożywką są cukry wyciekające z łodyg) oraz na skutek reakcji pędów na zranienie.

Opisanym blokadom można i należy przeciwdziałać. Aby utrzymać drożność tkanek naczyniowych, trzeba we właściwy sposób i odpowiednio przycinać pędy oraz wymieniać regularnie kwiatom wodę, a także czyścić pojemnik (jeśli detergentami, to wielokrotnie go wypłukać). Wodę do kwiatów można użyć przegotowaną (wtedy wytrącają się sole wapnia) lub odstaną (bez szkodliwego chloru, który zdąży się ulotnić), o temperaturze 20-35°C (jest ona wtedy szybciej pobierana i przewodzona). Bardzo zimna woda powoduje, że tkanki przewodzące roślin ulegają gwałtownemu skurczeniu się, co utrudnia jej transport. W sprzedaży znajduje się wiele środków chemicznych, które dodane do wody przedłużają trwałość kwiatów. Można jednak sięgnąć do tzw. domowych sposobów, takich jak np. dodatek cukru i kwasku cytrynowego (lub soku z cytryny - pół łyżki na 1 litr wody). Wsypanie do wody samego cukru wspomaga aktywność kwiatów przez dostarczanie materiału energetycznego do oddychania, ale stwarza zarazem korzystne warunki do rozwoju bakterii pasożytniczych i gnicia łodygi (przeciwdziała temu właśnie obecność kwasu). Dokarmianie roślin cukrem ma największą skuteczność we wczesnej fazie rozwoju kwiatów (wtedy jego stężenie w wodzie może dochodzić nawet do 4%). Kwiaty w pełni rozwinięte w obecności cukru przekwitają jednak szybciej. Do dezynfekcji wody - jako nieszkodliwe dla roślin - zaleca się również kwas borny (10%), nadmanganian potasu, alkohol etylowy, aspirynę (2 tabletki na 3 litry wody), a nawet miedzianą monetę lub mosiężną blaszkę wrzuconą do wazonu.

Do profesjonalnego przedłużenia trwałości kwiatów ciętych stosuje się środki chemiczne rozpuszczalne w wodzie, którymi także spryskuje się liście i kwiaty. Najbardziej znane na polskim rynku są preparaty Chrysal - jest to cała linia produktów stosowanych od momentu zbioru do umieszczenia kwiatów w wazonie, w domu lub kwiaciarni. Chrysal Professional 2 dezynfekuje wodę w wazonie z kwiatami przez tydzień, a także dostarcza roślinom substancji odżywczych, dzięki którym pąki rozwijają się, a płatki są pięknie wybarwione. Formuła „elear” zapewnia roślinom czystą wodę w naczyniu, z kolei Chrysal Professional 3, którym nasącza się gąbkę florystyczną, sprzyja rozwijaniu się pąków, szczególnie w kwiatostanach typu kolba i kłos. Saszetki, zawierające Chrysal Clear lub Flower Fresk, coraz częściej znajdują zastosowanie u klienta kupującego kwiaty w kwiaciarni dzięki wygodnej postaci bywają dokładane w prezencie do bukietów wraz z instrukcją użycia. Dzięki temu kwiaty dłużej zachowują

136

ABC Florvstvki