Kwiaty i liście - po ścięciu, owoce - po zbiorze, a nasiona po opuszczeniu przez nie owocni są nadal organizmami żywymi - przez cały czas oddychają, czyli zamieniają zgromadzone materiały energetyczne na energię, a także wyparowują wodę w procesie transpiracji. Intensywność tych procesów zależy od kilku czynników, w tym między innymi od temperatury i wilgotności otoczenia. Jeśli warunki są sprzyjające i rośliny mają dostęp do wody, to pędy kwiatowe i liście bez problemu ją pobierają oraz przewodzą. Ponadto, na świetle, w zielonych częściach roślin (także tych w wazonie) zachodzi proces fotosyntezy i powstają cukry proste. Dla florysty ważna jest - oczywiście poza wyglądem rośliny - jej trwałość, która zależy zarówno od cech gatunkowych, jak i od sposobów postępowania z nią przed ścięciem i po ścięciu. Ważny jest tu każdy etap życia kwiatów, począwszy od momentu rozpoczęcia uprawy. Roślinom powinno się stworzyć optymalne warunki do prawidłowego rozwoju, i to jeszcze na długo przez ich ścięciem. Na prowadzoną uprawę mają wpływ: powietrze (odpowiednio ogrzane, wilgotne, bogate w dwutlenek węgla i z ograniczoną ilością tlenu), światło (bezpośrednie lub rozproszone, najwłaściwsze dla danej uprawy, aby proces fotosyntezy miał optymalny przebieg) i podłoże (wystarczająco wilgotne, aby stale dla roślin dostępna była woda z rozpuszczonymi solami mineralnymi).
Warunki uprawy wpływają na trwałość roślin, poprawiając ją nawet o 30%. Gorsza jakość wyprodukowanych roślin wynikać może m.in. z przenawożenia azotem, niedoświetlenia (niewłaściwa intensywność światła i długość okresu doświetlania) oraz ze zbyt wysokiej temperatury. Na trwałość kwiatów przeznaczonych do cięcia wpływają także: pora przeprowadzanego zabiegu, panujące warunki pogodowe, dojrzałość roślin do cięcia, sposób zbioru, stopień napojenia roślin i trwałość fizjologiczna kwiatów. Najczęściej rośliny zbiera się wczesnym rankiem lub po południu. W godzinach rannych roślina nie jest co prawda zbyt zasobna w pokarmy, gdyż zużyła je w procesie oddychania w nocy, o tej jednak porze w dużych firmach ogrodniczych łatwiej jest zorganizować cięcie. Po cięciu porannym pozostaje jeszcze wystarczająco dużo czasu na hartowanie, sortowanie i pakowanie kwiatów (ewentualnie wywóz lub magazynowanie nadwyżek). Ze względu na dobro samych roślin lepszą porą cięcia jest popołudnie, gdyż do tego czasu zdążyły one wyprodukować i zgromadzić dużo składników pokarmowych. Za niekorzystne warunki pogodowe należy uznać zarówno opady deszczu (w porze, kiedy ma nastąpić zbiór roślin), jak i upały. Kwiaty nie mogą być mokre ani też nadmiernie nagrzane. Zdarza się, że deszcz uszkadza delikatne płatki. Mokre rośliny zebrane w pęczki ulegają zaparzeniu, a przegrzane są nietrwałe. Nie wolno także kwiatów podlewać podczas upalnego dnia (jedynie rano lub wieczorem, kiedy temperatury są znacznie niższe). Dojrzałość do cięcia zależy od gatunku rośliny oraz
131
ABC' Florystyki