Postępowanie z materiałem roślinnym
• dalie z grupy kaktusowych, chryzantemowych i dekoracyjnych - zachowają walory dekoracyjne przez 2-3 dni;
• dalie pomponowe - zachowają walory dekoracyjne przez 6-7 dni;
• tulipany - z wybarwiającymi się pąkami zachowają walory dekoracyjne do 7 dni;
• narcyzy - z pękającą, pergaminową osłonką zachowają walory dekoracyjne przez 5-7 dni;
• cynie, rudbekie, nagietki, pyretrum, erygeron, margerytki - zachowają walory dekoracyjne do14 dni;
• irysy - w pąkach z pękającymi, pergaminowymi osłonkami zachowają walory dekoracyjne do 7 dni;
• zawilce japońskie - z rozwiniętymi do połowy pąkami zachowają walory dekoracyjne 5 dni;
• fiołki, nasturcje, lewkonie, groszek pachnący, driakiew - rozwinięte kwiaty zachowają walory dekoracyjne przez 1 -2 dni.
Podana trwałość kwiatów może ulegać zmianom w zależności od warunków, w jakich znajdą się ścięte rośliny (temperatura, wilgotność, ruch powietrza) oraz od środków, jakimi zostaną potraktowane po ścięciu (kondycjonowanie). Co do sposobu zbioru kwiatów, należy zwrócić uwagę na miejsce wykonania cięcia i rodzaj użytego narzędzia. Wykonujemy je ostrym narzędziem (nożem), na ukos i tuż nad węzłem (miejscem wyrastania liści na łodydze). Pozostawione długie międzywęźle zapewni roślinie lepsze pobieranie i przewodzenie wody. Nożem tnie się rośliny o pędach zielnych i niezbyt twardych, lekko zdrewniałych, np. tulipany, goździki, ostróżki, Iwie paszcze, mieczyki, natomiast wszystkie twarde i zdrewniałe pędy należy ciąć tylko sekatorem (także na ukos). Dotyczy to głównie róż, pędów krzewów i drzew, bzu, czasami też chryzantem, peonii, krwawników (w gotowym bukiecie, nawet te twarde końce łodyg powinno się jednak przyciąć nożem na ukos, jeśli oczywiście jest to możliwe). Kwiaty o cienkich, kruchych łodyżkach zrywa się ręcznie, uszczykuje palcami lub paznokciami (bratki, stokrotki, fiołki, nasturcje i inne). Bardzo rozgałęzione pędy lub łatwo wyłamujące się z kątów liści w taki właśnie sposób oddziela się od macierzystej rośliny (groszek pachnący, aster letni, nagietek). Również trawy zbiera się wyłamując je w węzłach (tzw. kolankach). Lewkonię wyrywa się z korzeniami, co zapewnia jej większą trwałość, i tak też sprzedaje się ją w hurcie. Nie zaleca się obcinania tych korzeni również później - u odbiorcy. Trzeba jednak bardzo regularnie wymieniać wodę w wazonie, gdyż przy tak dużej powierzchni zanurzonych korzeni i w związku z tym namnażającymi się szkodliwymi mikroorganizmami proces gnicia przebiega bardzo szybko. Do kompozycji w gąbce florystycznej korzenie należy obciąć.
Kwiaty wyrastające z cebul i bulw, takie jak szafirki, narcyzy, amarylisy, zwartnice, hiacynty, cante-deskie, wyrywa się spomiędzy liści. Pędy kwiatowe zakończone są „piętką”, tj. swoistym stwardniałym przewężeniem, które obcina się nożem tuż przed wstawieniem do wody. Łodygi wtedy pękają, a ich brzegi podwijają się ku górze i wydzielają śluz, który przyspiesza starzenie się kwiatów (dlatego należy pozwolić mu wypłynąć w ciepłej wodzie). Przez wyłamanie z karp zbiera się także gerbery (mają wiśniową, lekko owłosioną piętkę, po której poznaje się, że kwiaty są świeże), z kolei anturia i fiołki alpejskie wykręca się z rośliny matecznej (także z charakterystycznym zakończeniem pędu). Fachowy zbiór kwiatów zapewnia roślinie dobrą i długą kondycję po ścięciu. Po odcięciu kwiatów od roślin matecznych ulega przerwaniu dopływ wody z korzeni do pędów i następuje zachwianie równowagi wodnej w roślinach, gdyż procesy życiowe (oddychanie, transpiracja) przebiegają w dalszym ciągu. Aby ten stres wodny i jego skutki zminimalizować, zaleca się obficie podlać rośliny przed ścięciem (w przeddzień lub na parę godzin przed zbiorem).
O warunkach uprawy decyduje producent. On także wybiera porę i fazę cięcia oraz zajmuje się roślinami zaraz po ścięciu; od tej pory można właściwym traktowaniem korzystnie wpływać na ich
134
ABC Florvstvki