133 3

Postępowanie z materiałem roślinnym

świeżość, bez konieczności codziennej wymiany wody i podcinania łodyg. Spray Chrysal Glory służy do zraszania gotowych już kompozycji w gąbce florystycznej, wyrobów pogrzebowych we floretach, sercach i wieńcach, a także dekoracji ślubnych (wiązanek, diademów, przypinek, wianuszków, dekoracji na samochód). Jego działanie polega na ograniczaniu parowania wody ze ściętych roślin, co jest szczególnie ważne w czasie upałów. W niektórych pożywkach do kwiatów ciętych można także znaleźć dodatek srebra, substancji zakwaszających wodę, związków strącających chlor oraz hormonów roślinnych, które również opóźniają efekty starzenia się roślin. Skład pożywek jest różny, dostosowany do wymagań kwiatów (bywają też pożywki uniwersalne). Na rynku oprócz Chrysalu spotyka się m.in.: AA Dural oraz polskiej produkcji Proflovit i „Świeżość dłużej” (do umieszczania w bukiecie, pomiędzy kwiatami, w celu absorbowania etylenu z powietrza). Przy podcinaniu roślin należy zwrócić uwagę na wymienioną już wcześniej dużą powierzchnię cięcia (cięcie po skosie) z użyciem ostrego noża, aby nie poszarpać i nie zmiażdżyć naczyń. Nie zaleca się, jak dawniej np. w przypadku bzu, rozbijać końców pędów młotkiem (ze względu na przyspieszone gnicie tkanek). Jeżeli jednak powierzchnia cięcia nie wystarcza do pobrania niezbędnej ilości wody do utrzymania turgoru, to można wykonać kilka innych czynności: pędy zdrewniałe (chryzantem, bzu lub róż) rozszczepiać pod wodą - na krzyż lub w gwiazdkę: pędy mięsiste (gerber, tulipanów, cyklamenów, ciemierników) nakłuć kilkakrotnie szpilką na odcinku ok. 3-5 cm od dołu. Z roślinami zawierającymi w łodygach sok mleczny (maki, poinsecje, wilczomlecze), który na skutek kontaktu z powietrzem atmosferycznym krzepnie i zatyka tkanki naczyniowe, należy postępować inaczej: po przycięciu końce pędów opala się nad płomieniem lub zanurza we wrzącej wodzie na kilka sekund, uważając jednak, aby ciepło nie uszkodziło kwiatów i liści. Z kolei rośliny wydzielające śluz (narcyzy, cantedeskie, zwartnice), szkodzą innym kwiatom znajdującym się w tym samym naczyniu. Trzeba więc pozwolić im na wypłukanie nadmiaru tego śluzu, najlepiej przez umieszczenie ich w pojemniku z wodą o temperaturze 30-40°C na pół godziny (lub nieco dłużej), i dopiero wtedy ułożyć z nich bukiet.

Na trwałość roślin ciętych wpływa także głębokość zanurzenia łodyg. Mięsiste pędy gerber czy zwartnic należy wstawiać do niewielkiej ilości wody (zaledwie kilka centymetrów wysokości w naczyniu), a zdrewniałe pędy róż, bzu i chryzantem do dużej. Trzeba przy tym zwrócić uwagę, aby usunąć wszystkie organy rośliny, które zanurzone w wodzie mogłyby stać się pożywką dla mikroflory i gniłyby (chodzi tu głównie o liście, kolce, boczne pędy). Nie należy dolewać świeżej wody do wazonu z resztką starej - trzeba go umyć, rośliny podciąć, a wodę wymienić. Nie powinno się też łączyć starzejących się kwiatów ze świeżymi - zaleca się wyrzucanie zwiędniętych, gdyż produkują etylen, który szkodzi zarówno im samym, jak i świeżym kwiatom (etylen jest fitohormonem, który przyspiesza procesy starzenia roślin). Źródłem etylenu oprócz przekwitających kwiatów są dojrzewające owoce (głównie jabłka i banany), dym z papierosów, gaz świetlny i bezwonny składnik spalin. Dlatego nie powinno się ustawiać bukietów w pobliżu osób palących czy pater z owocami. Wyjątkową wrażliwością na etylen wyróżniają się lilie, goździki, storczyki, irysy, groszek pachnący, dzwonki, Iwie paszcze. Polecane pożywki do kwiatów ograniczają zarówno szkodliwy wpływ etylenu na kwiaty, jak i proces jego wydzielania przez rośliny. Prace naukowców (genetyków i hodowców) podążają w kierunku uzyskiwania odmian kwiatów mniej wrażliwych na etylen (a także na przejściowe niedobory wody). Na trwałość ciętych roślin wpływają też światło i powietrze. Najodpowiedniejsze są pomieszczenia chłodne i wilgotne, z dala od miejsc nasłonecznionych i przeciągów (zimą - też od kaloryferów!). Wokół roślin wyparowujących wodę stężenie pary jest największe; ruch powietrza, który tę parę usuwa, tworzy niedobór wilgoci w otoczeniu, co z kolei zwiększa parowanie. Podobnie może zdarzyć się w pomieszczeniu. Rośliny wtedy szybko tracą turgor. Poziom transpiracji (ilość wyparowanej wody) zależy także od powierzchni wydzielającej cząsteczki wody do atmosfery, dlatego należy usuwać z roślin ciętych wszystkie zbędne liście. Gdy intensywność parowania jest bardzo duża (np. na wystawach czy tar-

ABC Florystyki

137