14 �danie audiometrzyczne (s X 59)

Próba Rinnego

Odpowiednikiem próby Rinnego w audiometrii jest odległość pomiędzy progami dla przewodnictwa kostnego i powietrznego (rezerwa ślimakowa).

Uwaga, przypominamy! Audiometry są tak wyskalowane, że w przypadku prawidłowego słuchu obie krzywe pokrywają się na poziomie linii zerowej audiogramu, mimo że w wartościach bezwzględnych przewodnictwo kostne jest gorsze o 30-40 dB.

Jeśli więc na audiogramie obie krzywe progowe leżą na tym samym poziomie, to w rzeczywistości przewodnictwo powietrzne jest lepsze od kostnego (Rinne dodatni). W przypadku, gdy krzywa kostna przebiega powyżej krzywej powietrznej (Rinne ujemny) przewodnictwo kostne jest lepsze od powietrznego. Rinne jest „mały dodani”, gdy obie krzywe są w tym samym stopniu obniżone.

Próba Binga

Wynikiem audiometrycznej próby Binga jest porównanie krzywej przewodnictwa kostnego względnego (przy otwartym przewodzie słuchowym) i bezwzględnego (przy zamkniętym przewodzie słuchowym). W warunkach prawidłowego przewodzenia dźwięków poziomy obu krzywych różnią się, krzywa przewodnictwa kostnego bezwzględnego przebiega wyżej o 5-10 dB, aż do częstotliwości 2000 Hz (powyżej różnica zanika).

Wynikiem tej różnicy jest wskaźnik Sullivana (czyt. Saliwana), osiągający prawidłowo wartość ponad 20 dB. Oblicza się go przez dodanie różnicy (w decybelach) między poziomami krzywych (przewodnictwa kostnego względnego i bezwzględnego) dla tonów 250, 500 i 1000 Hz. Zmniejszenie wartości wskaźnika Sullivana poniżej 20 dB świadczy o uszkodzeniu prze-

125    250    500    1000    2000    4000    8000 Hz

-10					1500		3000		6000		10000
0
10
20
30		C	> - -w			'k
40		C	>-4	rH	A	A _X	1_
50							) —	' <	)
60
70
80
90
100
110

Wsk. Sullivana = 20

Ryc. 7.12. Graficzne przedstawienie pomiaru wskaźnika Sullivana.

wodzenia. W upośledzeniach tego rodzaju (związanych z zaburzeniami ruchomości kosteczek) obie krzywe pokrywają się - wskaźnik Śullivana = 0 dB. Występuje to szczególnie wyraźnie w przebiegu otospongiozy.

Technika wykonania. Po określeniu progu przewodnictwa powiekunego zgodnie z zasadami już przedstawionymi (p. str. 48), powtarza się badanie dla częstotliwości 250, 500 i 1000 Hz, zamykając przewód słuchowy badanego ucha wkładkami typu „Stoper”, woskiem lub watą, nasączoną parafiną. Otrzymane w ten sposób poziomy krzywych progowych kostnych - względnej i bezwzględnej, pozwalają dokonać obliczenia wartości wskaźnika Sullivana.

T a b e 1 a 7.1

Utrata słuchu w procentach dla poszczególnych częstotliwości wg Sabine’a i Fowlera

Ubytek słuchu w dB	Ubytek słuchu w % dla częstotliwości
	500 Hz	1000 Hz	2000 Hz	4000 Hz
12	0,2	0,3	0,4	0,1
15	0,5	0,9	1,3	0,3
20	1,1 ’	2,1	2,9	0,9
25	1,8	3,6	4,9	1,7
30	2,6	6,4	7,2	2,7
35	3,7	7,7	9,8	3,8
40	4,9	10,2	12,9	5,0
45	6,3	13,0	17,3	6,4
50	7,9	15,7	22,4	8,0
55	9,6	19,0	25,7	9,7
60	11,3	21,5	28,0	11,2
65	12,8	23,5	30,2	12,5
70	13,8	25,5	32,2	13,5
75	14,6	27,5	34,0	14,2
80	14,8	28,8	35,8	14,6
85	14,9	29,8	37,5	14,8
90	15,0	29,9	39,2	14,9
95	15,0	30,0	40,0	15,0

Uwaga. Suma z poszczególnych częstotliwości równa się procentowi utraty słuchu.

59