144

Kompozycje roślinne w naczyniach

# Układ owalny - powstaje w ten sposób, że linie wygięte w luki (wyższe niż szerokość układu) zbiegają się na szczycie. Motywem głównym kompozycji są kwiaty największe i najciemniejsze, zgrupowane w dolnych partiach owalu, a najjaśniejsze i najlżejsze tworzą jego zewnętrzne krawędzie. Zewnętrzne „warstwy” owalu tworzą linie traw, delikatnych gałązek, pąki kwiatowe. Owale najlepiej prezentują się w naczyniach w kształcie poziomego, mocno spłaszczonego owalu oraz w pękatych wazonach (szerszych niż wyższych) i kulistych naczyniach na nóżkach.

% Kompozycja w kształcie Wtóry „S” (krzywa HogartWa) - zaczyna s\ę wysoko, ctycrjgj skręca w prawo lub w lewo, przechodząc przez motyw główny w miejscu, gdzie zaczyna s ę nie, a następnie zmienia swój bieg („S" duże lub „S” odwrócone). Naczynia przeznaczane dc tej * pozycji są wysokie i na ogói wysmuk/e, kiefichowate, owalne lub cylindryczne. Rośliny muszą mieć natomiast elastyczne pędy, które w sposób naturalny wyginają się i tworzą linię luku (tak właśnie zachowuje się żarnowiec, który można dowolnie formować w ręku).

• Kompozycje w kształcie łuku - tworzą układ zbliżony do połowy koła, w którym motyw główny położony jest najniżej i składa się z kwiatów najbardziej rozwiniętych lub cięższych owoców, stanowiących podporę dla całości („oczko" kompozycji). Od tego miejsca, w kierunku zewnętrznych partii łuków, elementy są coraz mniejsze, delikatniejsze i drobniejsze.

• Linia półksiężyca - w najniższej części sier-powatej linii mieszczą się największe elementy układu, tworzące motyw główny. Formę tę najłatwiej jest wykonać z żarnowca lub łukowato wygiętych liści, np. aspidistry. Końce tej linii podwinięte ku górze są coraz lżejsze i mogą powstać z delikatnych pędów lub drobnych pączków na łukowato wygiętych gałązkach. Linia półksiężyca najlepiej wygląda w niskich naczyniach i nadaje się do dekoracji stołu.

# Układ pionowy - powstaje z roślin, w których łodygi układają się względem siebie równolegle (wertykalnie) Uzupełnieniem tego typu kompozycji mogą być liście na długich, prostych ogonkach (np. strelicji), pałki wodne, trawy, kłosy, proste gałęzie. Wyjątkowo efektownie w tego typu układach prezentuje się grupowanie elementów, a widoczny wyraźny rysunek łodyg staje się dodatkowym atutem aranżacji. W układzie pionowym wykonuje się bukiety paralel i aranżacje w płytkich naczyniach (np. prostokątnych formach do ciasta, kuwetach lub podstawkach pod skrzynki balkonowe ). Gotową formą do wykonania kompozycji pionowej jest tzw. tobie deco. Często też

Kompozycja w konstrukcji z bielonej wikliny w układzie pionowym; cantedeskia, róża, koper ogrodowy, dzielżan. Studium Florystyczne SITO, 2005

148

ABC Florystyki