158 3

W dalszych rozważaniach używane będą następujące oznaczenia (rys. 105): X„Y_a — współrzędne środka powierzchni przekroju wodnicowcgo, do którego statek się zanurzył;

X_e.Y_e — współrzędne środka powierzchni zatopionego przedziału;

X_r Y_t. Z_f — współrzędne środka masy wody w zalanym przedziale;

F*. — pole wodnicy pływania; f_t — pole powierzchni zalanego przedziału;

/ — pole swobodnej powierzchni w zalanym przedziale / = / p;

. — indeks oznaczeń statku zanurzonego równolegle;

. — indeks oznaczeń statku uszkodzonego i przegłębionego.

Masa wody w zalanym przedziale:

m — 0_f • p * /1    (10.5)

Przyrost zanurzenia średniego:

AT. - —5—    (10.6)

p

Wysokość metacentryczna po awarii (na podstawie wzoru 3.13):

G.M. - GM + ~ _m ■ (j + y - Z, - GA#)    (10.7a)

gdzie:

Z_f — środek masy wody zalanego przedziału,

D — wyporność statku przed awarią.

Jeżeli w zalanym przedziale występuje swobodna powierzchnia, to wzór (10.7a) przyjmie postać:

°-^M- - ^ł btt;'(^{r +} T- ^z« - ^CM) - vV. ^<10,b'

gdzie:

i_h — poprzeczny moment bezwładności powierzchni zalanego przedziału:

4*4# p

Wzdłużna wysokość metacentryczna:

G.M_1m

dgm_l

D+m

(10.8)

158