J f Rx, y) dx dy = f dy J f(x, y) dx
Całkowanie przebiega tu w innej kolejności, najpierw względem _v, a potem względem y. Granice całki wewnętrznej wyznaczają zakres zmienności ,\- przy stałej, lecz dowolnej wartości y, a granice całki zewnętrznej wyznaczają zakres zmienności y w całym obszarze D.
Jeżeli okaże się, że lew'a lub prawa granica obszaru składa się z kilku linii, opisanych różnymi równaniami, obszar D należy podzielić na części prostymi równoległymi do osi Ox, tak aby lewa i prawa granica obszaru była określona, każda jednym równaniem.
y
h
x
Rys. 154
o
Zgodnie z tą zasadą, całka podwójna po obszarze D, przedstawionym na rys. 154, sprowadza się do dwóch całek iterowanych
k ’«(>•)
h V'3 O)
c
k Wi(y)
Granice całki zewnętrznej zawsze są stałe. Granice całki wewnętrznej z reguły są zmienne i zależą od tej zmiennej, którą rozpatruje się jako stałą. Granice obu całek są stałe tylko w tym przypadku, gdy obszar całkowania jest prostokątem o bokach równoległych do osi układu.
794. Obliczyć całki iterowane
1 2x
4 y
6 x -2 0
Rozwiązanie: 1) Obliczamy najpierw całkę wewnętrzną, w której y jest zmienne, a x stale
i
S b-y+w=[*?-■%-+y\_f =x~-2
2
2x
Z kolei obliczamy całkę wewnętrzną, tzn. całkujemy uzyskany wynik
względem x
2)Tym razem najpierw całkujemy względem .v, przyjmując y za stała, a potem względem y
f y3 , , r dx r 2 xT=,y Tty1
o 0 *- J
Przebieg obliczenia można też zanotować krócej
-20 -2 u
795. Obliczyć całkę podwójną f | xydxdy, gdzie P jest:
£>
1) prostokątem, ograniczonym prostymi x = 0, x = ay y = 0, y = b,
331