180 Podsta wy elektrokardiografii
Zapis ciągły
EKG 83. Wrodzony całkowity blok AV u 4-letniego dziecka. Rytm przedsionków 125/min i rytm komór 55/min. Wąskie zespoły QRS i względnie szybki rytm komór sugerują, że rozrusznik zastępczy znajduje się powyżej miejsca podziału pęczka Hisa (jest to zastępczy rytm z łącza AV).
Wprawdzie rytm załamków P w całkowitym bloku AV jest niezależny od rytmu komór, jednak odstęp PP jest przeważnie krótszy, jeżeli pomiędzy załamkami P znajdzie się zespół QRS. Taką modyfikację rytmu przedsionków nazywa się niemiarowością zatokową zależną od pobudzeń komorowycli. Uważa się, że jest ona spowodowana zmianą przepływu w tętniczkach wieńcowych do węzła SA, wywołaną podczas skurczu komór.
Jest to nieoczekiwana zdolność węzła AV, pęczka Hisa lub jego odnóg do przewiedze-nia pobudzenia, które było blokowane w zwykłych warunkach. Przewodzenie nie jest w rzeczywistości supernormalne, lecz tylko chwilowo poprawia się w obszarze o upośledzonym przewodzeniu.
EKG 84. Ten elektrokardiografu należy do pacjentki, której arytmię przedstawiało także EKG 82. Zespół QRS o cechach RBBB nie jest przedwczesnym pobudzeniem komorowym. U tej 60-letniej kobiety obserwowano wiele wczesnych zespołów QRS o cechach RBBB i wszystkie były poprzedzone załamkami P nałożonymi na załamki T. Prawdopodobnie jest to manifestacja supernormalnego przewodzenia w węźle AV. Prawa odnoga nie miała dość czasu, aby odzyskać pełną zdolność przewodzenia, dlatego pojawia się RBBB. Takie zaburzenie przewodzenia w śródkomorowym układzie przewodzącym nazywa się aberracją. Kolejne dwa załamki P zostały zablokowane, a po nich pojawia się nieznacznie zniekształcone zastępcze pobudzenie z łącza AV.