85

8 8    Podsta wy elektrokardiografii

EKG 22. Ten 48-letm męzczyzna przebył tylno-koniuszkowy zawał serca rok wcześniej. Wektor zespołu QRS jest wyraźnie skierowany do przodu (dominujące wychylenia dodatnie we wszystkich odprowadzeniach przedsercowych) w związku z ubytkiem wektora skierowanego do tylu. Załamki Q w odprowadzeniach I. II i III świadczą o objęciu strefą martwicy koniuszka serca.

EKG 23. Gdy LVH rozwija się na podłożu kardiomiopatii przerostowej zawężającej drogę odpływu, długi czas aktywacji przerośniętej przegrody międzykomorowej o nieprawidłowym układzie włókien mięśniowych może się przyczynić do powstania względnie głębokich przegrodowych załamków Q w odprowadzeniach bocznych (I. V5 i V6) oraz wysokich i szerokich przegrodowych załamków R w VI i V7

Uwaga: Patologiczna załamki Q rv odprowadzeniach V1-V3 lub dodatkowo V4 przypisuje się tradycyjnie zawałom przednio-przegrodowym. Pod względem anatomicznym sq to jednak zawały przedn io-kon i uszko we, a przegroda pozostaje prawidłowa.