> Na ciało całkowicie łub częściowo zanurzone w płynie działa ze strony płynu siła wyporu Tw. Jest ona skierowana pionowo do góry, a jej wartość jest równa ciężarowi nipg płynu wypartego przez to ciało.
Stwierdzenie to stanowi treść prawa Archimedesa. Siła wyporu, jaka działa ~.a ciało w płynie, ma więc wartość:
Fw = (siła wyporu), (15.16)
przy czym mp jest masą płynu wypartego przez ciało.
Gdy upuścisz klocek z lekkiego drewna tuż nad powierzchnią wody w basenie, opadnie on do wody pod wpływem działającej na niego siły ciężkości, skierowanej pionowo w dół. Poruszając się w wodzie, będzie on stopniowo wypierał coraz więcej wody, przy czym wartość Fw działającej na niego w górę siły wyporu będzie rosła. Na pewnej głębokości wartość Fw stanie się równa wartości działającej na klocek siły ciężkości i klocek przestanie się poruszać. Znajdzie się on wtedy w równowadze statycznej i będzie pływał w wodzie. Mówiąc ogólnie:
> Gdy ciało pływa w płynie, wartość działającej na nie siły wyporu Fw jest równa wartości działającej na nie siły ciężkości F%.
Możemy zapisać to stwierdzenie w postaci:
Fw = Fg (pływanie ciał). (15.17)
Z równania (15.16) wiemy, że Fw = mpg. Możemy więc powiedzieć, że:
> Gdy ciało pływa w płynie, wartość działającej na nie siły ciężkości jest równa ciężarowi płynu wypartego przez to ciało mvg.
To stwierdzenie możemy zapisać jako:
Fo — mpg (pływanie ciał). (15.18)
Innymi słowy, ciało pływające w płynie wypiera płyn o ciężarze równym swojemu ciężarowi.
Jeśli umieścisz kamień na wadze wyskalowanej w jednostkach ciężaru, to na skali wagi odczytasz jego ciężar. Gdybyś jednak wykonał to doświadczenie pod wodą, siła wyporu działająca na kamień spowodowałaby zmniejszenie odczytywanej przez ciebie wartości. To wskazanie byłoby równe pozornemu ciężarowi kamienia. Mówiąc ogólnie, ciężar pozorny jest związany z prawdziwym ciężarem ciała i działającą na ciało siłą wyporu w następujący sposób:
15.7. Prawo Archimedesa