R'y = z5 i podstawiając je do wzoru Stokesa, otrzymujemy * = 3 Jf xzy//x2+y2 dxdy
a
Jako a można wziąć dowolną powierzchnię (gładką lub kawałkami-gładką), rozpiętą na danym konturze I. Korzystając z tego, jako a obieramy część danej powierzchni stożkowej z = j x2+y2 ograniczonej konturem /.
Wówczas, całkując po wewnętrznej stronie obranej powierzchni, na której obieg konturu J jest przeciwny do ruchu wskazówek zegara, znajdujemy
I 2
K — — 3 | f x(xl+y2)dxdy = — J dy f (x3+xy2)dx = —14
A o
*y
gdzie axy — prostokąt O AXBXG\.
W zadaniach 910—913 obliczyć całki powierzchniowe pierwszego typu.
910. // ds, gdzie a jest częścią płaszczyzny xĄ-y-r-z = a, leżącą w 'pierw-
<7
szym oktancie przestrzeni.
911. ffxds, gdzie T — powierzchnia półkuli z — } 1—x2—y2.
T
* 912. ff ( x2~hyz)ds, gdzie W—część powierzchni paraboloidy x2-\-w
-j- y2 = 2z, odcięta płaszczyzną z = 1.
913. /J (.y:>,2-t x2zl~y2z2)ds, gdzie a jest powierzchnią, odciętą od
a
powłoki stożka z — y xl+y2 walcem x2+>-2 — 2x.
W zadaniach 914—917 obliczyć całki powierzchniowe drugiego typu.
914. // (y2-{-z2)dydz, gdzie a — zewnętrzna strona części paraboloidy
o
x = a2—y2—z2, odcięta płaszczyzną yOz.
ir»
» 915. < lj> z2dxdy, gdzie a — elipsoida x2+y2-\~2z2 = 2.
— O
0 916. jl) zdxdyĄ-ydxdzĄ-xdydz, gdzie rf — powierzchnia sześcianu ogra-
— a
niczonego płaszczyznami: x = 0, x = 1, y = 0, y = 1, z = 0, z = 1.
917. (jij) (z+])dxdy^ gdzie W— sfera x2Ry2+z2 = R2.
+w
aos
918. Zadania 915, 916, 917 rozwiązać za pomocą wzoru Gaussa-Ostro-gradskiego.
919. Korzystając ze wzoru Stokesa obliczyć całki krzywoliniowe:
D / (2x+y)dx—2ydy, gdzie L —■ obwód trójkąta o wierzchołkach
-L
A(0, —1), B(0, 2), C(2,0). Jako powierzchnię d przyjąć pole trójkąta.
• 2) j 8_yy (1 —jc2—z2)3 dx-\-xyldy-\-smzdz, gdzie / — zamknięty kontur
ACBA (rys. 198), dany w zad. 907(2). Za powierzchnię d wziąć część powierzchni danej elipsoidy.
§ 12. Obliczanie wielkości za pomocą całek powierzchniowych
1) Pole powierzchni a
S = ff ds (1)
a
2) Masa powierzchni materialnej
m = ff 8(M)ds (2)
a
gdzie <5(A/) oznacza gęstość powierzchniową rozkładu masy w punkcie M(x, y, z) powierzchni a.
3) Współrzędne środka ciężkości C powierzchni d
x = =
m
ffzdds ff óds
gdzie: mys,mxz,mxy— momenty statyczne powierzchni d względem płaszczyzn układu.
Jeśli powierzchnia jest jednorodna, to <5 = const i wzory te uproszczą się Po wyłączeniu 6 przed znaki całek.
399