czona przez źródła historyczne,2/przystępność formy, 3/ tematyka mieszcząca się w kręgu,który tradycyjnie interesuje młode pokolenie, 4/ przydatność wychowawcza.
Przegląd dziejów literatury dla dzieci i młodzieży jest dosyć pobieżny, Taki sposób ich potraktowania podyktowany został przede wszystkim dwoma względami: po pierwsze - istnieją podręczniki historii literatury dziecięcej,które napisali: I. Kaniowska-Lewańska /obejmuje dzieje literatury od początku do 1864/, K,Kuliczkowska /od 1864 do 1914/,J*Z, Białek /od 1918 do czasów najnowszych/ - ten ostatni w przygotowaniu; po drugie - ilość godzin przewidzianych przez program studiów na ten przedmiot nie pozwala na poszerzenie zakresu informacji histo-ry c zno lit er acki ch.
XXX
W starożytnej Grecji młodzież czytała i uczyła się na pamięć klasyków literatury greckiej, przede wszystkim zaś Homera i Tucydydesa, interesowała się zapewne dramatami Ajschy-losa, Sofoklesa, Eurypidesa czy Arystofanesa,bardziej dojrzała sięgała po literaturę filozoficzną. Dla dzieci starszych dostępne były bajki Ezopa, twórcy greckiego z TI w,p.n,,młodsze natomiast musiały się zadowolić literaturą opowiadaną w postaci baśni, opowiadań, legend itd. #
W starożytnym Rzymie zmieniło się o tyle, że wybór był większy, gdyż do twórczości greckiej doszły prace pisarzy rzymskich, a więc "Eneida" Wergiliusza, “Przemiany” Owidiusza, dzieła Tacyta oraz znane w języku greckim i łacińskim "Żywoty sławnych mężów" Plutarcha, greckiego pisarza z przełomu I i II