ZARYS CHEMII KOSMETYCZNEJ nonu często wywołują wicie reakcji ubocznych, jak alergie, wypadanie włosów, i w wielu krajach nic s:| dopuszczone do stosowania w wyrobach kosmetycznych. Tocząca się natomiast do dzisiaj dyskusju nad dopuszczalnym stężeniem eteru monobcnzylowcgo hydrochinonu w kosmetykach jest nadal nierozstrzygnięta. Warto nadmienić, że naturalny, będący skutkiem działania promieni słonecznych, proces brązowienia skóry przyspieszają preparaty zawierające tyrozynę, będącą prekursorem w syntezie mclunin (ryc. 5).
Do inhibitorów procesu syntezy mclanin zalicza się również 4-chlororczorcynę, która jest pochodną 1,3-dihydroksybcnzcnu (ryc. 325).
4-Chlororezorcyna występuje w preparatach stosowanych przeciw piegom i innym prze-barwieniom skóry.
Trzeci sposób usuwania przebarwień skórnych polega na hamowaniu syntezy mclanin przez zakwaszanie.
Biosynteza mclanin w organizmie wymaga środowiska alkalicznego. Dlatego roztwory kwaśne, zastosowane zewnętrznie, mogą hamować tworzenie się nadmiernych przebarwień skórnych. W tym celu stosuje się naturalne kwasy organiczne (rozcieńczony kwas mlekowy, octowy, cytrynowy), soki z owoców, jarzyn, warzyw lub kwasowo reagujące sole, np. p-fcnolosulfonian cynku (Zn(4-0H-C6H4-S03)2; Phenozin]. W preparatach takich środki zakwaszające często występują wraz ze związkami o właściwościach keratolitycznych |kwas salicylowy (ryc. 40), rezorcyna (ryc. 95)]. co przyspiesza złuszczanie naskórka i ułatwia usunięcie już wcześniej wytworzonych mclanin z miejsc przebarwień skóry.
W miejscu tym należy podkreślić, że zastosowanie kwasu mlekowego, cytrynowego, ale także innych a-hydroksykwasów (m.in. jabłkowego, winowego, glikolowego), określanych ogólnie jako kwasy owocowe (AHA), jest znacznie szersze niż tylko środków wybielających skórę przez zakwaszanie środowiska. Przyjmuje się bowiem, że kwasy owocowe mają również właściwość rozluźniania warstwy komeocytowej naskórka i ułatwiają jego złuszczanie się. Efekty takie przyczyniają się do wygładzenia i wydclikatnicnia naskórka, ułatwiają przenikanie innych składników preparatu, w tym odżywczych i regenerujących (np. witamin A, E), w głąb skóry, a także sprzyjają podwyższeniu hydratacji naskórka. Z wymienionych kwasów owocowych najkorzystniejsze działanie wywiera kwas glikolowy, który w skórę wnika najłatwiej i najgłębiej. Jednakże na skórę i błony śluzowe kwas glikolowy, podobnie jak inne kwasy owocowe, działa drażniąco. Dla przykładu, 5-10% roztwory kwasu glikolowego wykazują pH około 3.5. Aby złagodzić ewentualne objawy podrażnień, w praktyce są stosowane mieszaniny różnych a-hydroksykwasów. Ostatnio zyskuje na znaczeniu natomiast
l. i
rirma^>
*™™‘ycznlch'Zhld?X'^iL'm' «WtoT~~"---
WT cksfoliacji, „y„
* Skórki