Najbardziej rozpowszechnione jest stosowanie ciepła oraz Ml rumienia de czy. Podstawowym termicznym środkiem wyjaławiającym jest para wodna, Najbardziej rozpowszechnioną metodą dezynfekcji w warunkach przemysłowych jest stosowanie środków chemicznych.
Metody mycia można podzielić na ręczne i mechaniczne, te zaś dzieli nic w zależności od sposobu sterowania i systemu mycia (rys. 1.1).
Rys. 1.1. Podział sposobów mycia [11]
Mycie ręczne jest stosowane w ograniczonym zakresie w nowoczesnych zakładach przemysłu spożywczego. Natomiast w małych zakładach przetwórczych, których wyposażanie w skomplikowane układy do mycia nie jest ckono- ! micznie uzasadnione, można nadal stosować mycie ręczne. Wiąże się to zwykle z demontażem mytego urządzenia i ponownym złożeniem, co wymaga odpowiedniej konstrukcji maszyn i urządzeń. Ważna jest łatwość ich demontażu i dostępność do mytej powierzchni. Mycie ręczne wykonuje się z użyciem szczotek, skrobaków oraz środków myjących. Umyte części maszyn myje się gorącą wodą np. o temp. ok. 80°C, aby przyspieszyć ich wysychanie. Mycie ręczne jest pracochłonne, ponieważ demontaż maszyn, a następnie ich składanie wymagają dużego nakładu pracy i powodują długotrwałe przerwy w produkcji. Ponadto częste składanie i rozkładanie maszyn może powodować ich uszkodzenia. Mycie to jest skuteczne ze względu na widoczny efekt zabiegu, wymaga jednak dobrej organizacji i kontroli.
Mechanicznie myje się zwykle duże urządzenia (o dużej powierzchni my* cia), stosując rozpryskiwanie strumienia roztworu myjącego lub jego przepływ Dysze rozpryskowe do mycia mogą być:
— montowane na stałe w danym urządzeniu,
— wprowadzane na czas mycia.
Dysze montowane na stałe muszą być samooczyszczającc się, l/n. ze nie iwv gą one powodować zanieczyszczenia środkami myjącymi produktu wprowadzi nego po myciu. Konstrukcja dysz umożliwia wytwarzanie przez nie piany t* środka myjącego, która, utrzymując się długo na mytych powierzchniach, WW sza skuteczność zabiegu.