ty K Hip « » JH> j U*' NH*wątpMwt* mlicayt tu
*•*•*Kymsahwnlwh ptańów «»*•*<, »eapoliw Wm*—^ *'^*TJ* ^ M **, mnówiwyAh J'<*. dominant i
1 "'**•* 1 ** **•* p*rqpoktyw dró*. ul* » ^
ui4*ulrtyM, • *Uwowtą«\YM fliM© wymowie estetyaay riHi^.
. ^-^.yjwy m| nąitwt? o&iobtw Młają *lą one symbolem óweaewN Motofu i minMlu^l itbtlwfrt rtji)il*tii kr^jolMtiu, wykorzystując mjw piękno ©lae*ająt?»g'ł krajahratu kulturo wago esy pierwotnego, maitose tych (Hfttlńw, o MAryeh diM nltwitla niestety wiemy, tafcyg et «irytbi> parad!#. hłitmtum, itywphouw, rosarium itp., świnie* • anecaeniu •atetykl i kompotyvj( w ówetaanym krajobrazie.
Konstrukcji układów włelkapr aestraennych. bu mające jednociainłe ośrodki władny państwowej — feudalnej i wty sklej. wytwaraają coras więkst.r I staranniej xaplanowane zespoły. Wy. stępują w nich ośrodki władny, w hierarchii od stolicy państwa poprm ziemie, województwa do powiatów. Wypełnia je handlowa sieć aaisst i miasteczek, a zamykają umocnienia granic w postaci naturalnych pa* szkód i zorganizowanych Unii obronnych, połośonych wzdłuż główny* szlaków komunikacyjnych, sięgających głęboko ku środkowi państwa. Niezależnie od tego tacnynają kształtować się lokalne prywatne ośrodka feudalne oraz zwykle w pobllśu miast — pierwsze ośrodki rzernieśłniao--przemysłowe.
4.3. KRAJOBRAZ NOWOŻYTNY. OKRES RENESANSU (tahl. DI)
Okres renesansu to XVI i XVII stulecie. Krajobrazy ówczesne będące wyrazem cywilizacji rolniczej, miejskiej i tworzącej się cywilizacji przemysłowej zachowały się jeszcze do dziś w nielicznych już fragmentach, zwłaszcza na terenie historycznej Małopolski. Przekazy źródłowe i istniejące fragmenty umożliwiają tylko częściową ich rekonstrukcję.
Ogólna charakterystyka. Kanwę krajobrazu renesansowego stanowi zachowany krajobraz średniowieczny. Tylko na terenach nowo zagospodarowanych nabiera on bardziej swoistych cech. Prócz dotychczasowych form krajobrazu rolniczego i miejskiego zaczyna rozwijać się na większą skalę krajobraz przemysłowy. Krajobraz rolniczy ulega znacznym zmianom na skutek intensyfikacji gospodarki oraz stałego powiększania się wielkiej własności dworskiej. Areał rolny, prócz panującego dotąd układu niwowego, w którym zmniejszają się d*i«Hn etiopskie, a rosną duże niwy dworskie, powiększa się głównie kosztem trzebienia lasów, o szybko rozwijające się układy łanowe w postaci długich pasm, ciągnących się od działki siedliskowej po granicę ln^i i stale