2013 10 28 05 30

105

POMOSTY LĄDOWE

pnie wyginąć na północy, tak samo jak było z małpami i nosorożcami. To wyjaśnia bliskie pokrewieństwo afrykańskich i azjatyckich lor&so-watych oraz ich odległe pokrewieństwo z madagaskarskimi lemurami znacznie lepiej, niż mógłby to zrobić kontynent Lemuria. Jeśli chodzi o „lemury”, Lemuria tylko komplikuje problem zoogeograficzny, bo sugeruje, że najdalej spokrewnione powinny być dwie rodziny lorisowa-tych, na przeciwnych krańcach lemuryjskiego kontynentu. To jest niezadowalające w sposób oczywisty.

Inne powiązania Madagaskaru z krainą orientalną dają się również wyjaśnić bez użycia Lemurid, a poza tym brak zdecydowanych dowodów geologicznych, aby sprawę rozstrzygnąć za lub przeciw. Istniejące, dane geologiczne przemawiają za tym, że przez całą erę kenozodczną Madagaskar był izolowany i że koncepcję kontynentu Lemurii należy zarzucić.

Antarktyda

Trzeci wielki pomost lądowy miał przebiegać od Ameryki Południowej przez Antarktydę do Australii. Miał on wyjaśniać obecność w Ameryce Południowej i w Australii torbaczy, rzekotek, nielotnych ptaków, żółwi Pleurodira i ryb dwudysznych. Obecnie jest niemal pewne, że ptaki nielotne nie są pomiędzy sobą spokrewnione, zalicza się je do osobnych rzędów, a więc problemy ich rozmieszczenia są odrębne i nie należą do tego tematu. Ryby dwudyszne i żółwie Pleurodira były szeroko rozpowszechnione w kredzie i dzisiejsze ich rozerwane rozmieszczenie lepiej daje się wytłumaczyć wymarciem na północy grup, które uprzednio były kosmopolityczne. Pozostają torbacze i płaizy obydwu krain.