5.
Układ cieplny elektrowni lub elektrociepłowni stanowi techniczną realizację przyjętego obiegu cieplnego. Obejmuje on w zasadzie urządzenia energetyczne uczestniczące w realizacji podstawowego procesu przemiany energii cieplnej w mechaniczną, tj. drugiego stopnia przetwarzania energii w elektrowni. W ograniczonym zakresie obejmuje jednak także pierwszy i trzeci stopień przetwarzania energii.
Układ cieplny można przedstawić w postaci schematu, za pomocą odpowiednich symboli (patrz: Ważniejsze symbole używane w schematach). Oprócz podstawowych urządzeń (kocioł i turbina) i łączących je przewodów parowych i wodnych, w układach cieplnych występuje wiele urządzeń, omówionych w pod-rozdz. 5.3, bez których proces przemiany nie mógłby być realizowany lub byłby realizowany ze znacznie mniejszą sprawnością.
Prądnica (napędzana przez turbinę) jest elementem sprzęgającym układ cieplny z układem elektrycznym elektrowni; wyprowadzenie energii z prądnicy jest przedłużeniem strumienia energii przepływającej w procesie przemian w elektrowni.
Układ cieplny ustala się tak, aby uzyskać możliwie dużą sprawność obiegu, małe nakłady inwestycyjne, zachować prostotę i przejrzystość oraz dużą pewność ruchu. Dobór elementów układu przeprowadza się na podstawie szczegółowego rachunku ekonomicznego z uwzględnieniem wielkości elektrowni, jej roli w systemie elektroenergetycznym oraz ograniczeń technicznych i finansowych.
Dany układ cieplny wraz z wartościami parametrów pary i wody w charakterystycznych punktach oraz otrzymane w wyniku obliczenia układu cieplnego wskaźniki, charakteryzujące jego sprawność ogólną, są podstawą oceny nowoczesności rozwiązania układu elektrowni. Na schemacie układu cieplnego opiera się także eksploatacja elektrowni, tj. kontrola procesu i ustalanie właściwych parametrów czynnika w poszczególnych punktach oraz obliczanie wskaźników techniczno--ekonomicznych. Z tego względu opracowuje się je często dla kilku charakterystycznych obciążeń, np. (1,0; 0,75 i 0,5) Pbu przy czym Pbi - moc bloku.
241