249

Natomiast odkształcenie względne

£

(3.126)

gdzie:

e₁₀ - odkształcenie względne,%;

X|o - odkształcenie odpowiadające maksymalnej sile, mm;

do - początkowa grubość próbki, mm.

Punkt zerowy do obliczenia odkształcenia wyznacza się przez określenie punktu przecięcia stycznej do najbardziej stromego, prostoliniowego odcinka na wykresie naprężenie-odkształcenie z linią zerową siły (oś x).

Wyznaczona wartość naprężenia ściskającego, powodującego 10-procentowe odkształcenie względne (lub wytrzymałość) powinna odpowiadać deklarowanemu poziomowi CS. Jego wartość odpowiada minimalnej wartości naprężenia, np. CS(10\Y)200 odpowiada naprężeniu 200 kPa.

3,10.5. Oznaczanie odporności

na działanie wysokiej temperatury i ognia

Zastosowanie materiałów do izolacji cieplnej jest związane bezpośrednio z oddziaływaniem niskich bądź wysokich temperatur. W zakresie temperatur niskich, określana jest odporność na działanie mrozu, tzw. mrozoodporność, i dotyczy ona przede wszystkim materiałów izolacyjno-konstrukcyjnych. W przypadku wcześniejszego zawilgocenia, obecna w porach woda może ulegać zamarzaniu, a powstający lód, z uwagi na większą objętość, będzie generował naprężenia mechaniczne w pobliżu porów. Po wielu naprzemiennych cyklach zamrażania i rozmrażania może dochodzić do zniszczenia materiału. Mrozoodpornością muszą wykazywać się materiały sztywne, np. betony lekkie, a w przypadku termoizolacyjnych materiałów włóknistych oddziaływanie ujemnych temperatur nie jest niekorzystne. Jedną z zalet termoizolacyjnych materiałów włóknistych jest ich stosunkowo dobra odporność na działanie wysokich temperatur. Pole temperatury może oddziaływać poprzez przewodzenie w postaci bezpośredniego kontaktu z rozgrzanym elementem konstrukcji (np. izolacji pieca, rurociągu) lub poprzez wymianę radiacyjną przy pewnym oddaleniu źródła ciepła. Możliwa jest również bezpośrednia ekspozycja na działanie ognia.

W przypadku, gdy materiał jest podatny na działanie wysokiej temperatury, mówimy o materiałach palnych.

Wszystkie wyroby budowlane powinny posiadać klasyfikację ogniową, określoną po badaniach i ocenie wyników wg norm wspólnych dla wszystkich krajów Unii Europejskiej (tab. 3.33). Zgodnie z tym podziałem, najbezpieczniejszym wyrobem jest produkt z euroklasą Al, a następnie A2 i B. Produkty znajdujące się w klasach C, D, E i F mogą doprowadzać do rozgorzenia, czyli gwałtownego wybuchowego rozprzestrzeniania się ognia, charakteryzującego się skokowym wzrostem temperatury. Do przyjęcia wartości granicznych dla poszczególnych euroklas posłużyły wyniki badań wyrobów budowlanych, przeprowadzonych zgodnie z procedurą RCT.

249