6. GOSPODARKA PALIWOWA
wywożony poza teren elektrowni. W dużych elektrowniach żużel jest wygarniany do instalacji hydraulicznej lub na przenośniki taśmowe, którymi jest transportowany dalej. Do usuwania pyłu spod lejów odpylaczy spalin stosuje się często mechaniczne podajniki ślimakowe, zwane ślimakami zraszającymi, które podają zwilżony pył bezpośrednio na przenośnik taśmowy. Ślimaki zraszające są stosowane także jako elementy drugiego etapu transportu pyłu lotnego z zasobników retencyjnych np. na wagony kolejowe wywożące popiół na miejsce składowania (patrz rys. 6.16). Istotną zaletą tego sposobu odpopielania jest bardzo małe (poza gaszeniem i zraszaniem) zużycie wody.
Odpopielanie hydrauliczne jest najbardziej rozpowszechnionym sposobem odpopielania, dzięki wielu zaletom, jak: zwarta budowa, samoczynne działanie, stosunkowo duża czystość oraz możliwość transportu na duże odległości. Do wad należą: duży koszt i duże zużycie wody oraz konieczność budowy osadników lub mokrych składowisk, na których woda jest odsączana od popiołu niesionego przez nią. Pamiętać należy także, że niektóre gatunki popiołu tworzyć mogą z wodą trudno usuwalne lub agresywne związki chemiczne.
Najprostsze i najpewniejsze w działaniu jest odpopielenie hydrauliczne grawitacyjne. Żużel spod komory paleniskowej spada do umieszczonej pod nią komory żużlowej, w której jest gaszony, chłodzony i częściowo granulowany strumieniem wody z dysz natryskowych. W określonych odstępach czasu komorę opróżnia się za pomocą dysz spłukujących. Lotny popiół z lejów popiołowych jest usuwany za pomocą aparatów spłukujących (mieszalników) z zamknięciem wodnym (rys. 6.11). Kanały, którymi popiół w postaci tzw. pulpy jest transportowany, są wykonane z betonu i wyłożone twardą wykładziną żeliwną lub bazaltową. W celu ułatwienia spływu wykonuje się je ze spadkiem 2-h3% i dodatkowo umieszcza
Rys. 6.11. Aparat spłukujący do popiołu 1 - dysza spłukująca; 2 ~ dysza usuwająca
288