2tom248

6. NAPĘD ELEKTRYCZNY 498

Prąd w uzwojeniu wirnika wyznacza się z zależności

l/J    1

L = ■

l+o-_r

fl +

R_r+Rd

(6.87)

^v(0,_KL_m(l + a_r)

(6.88)

oraz moment ze wzoru 3/_r² (R_d+R_r)

v<»„

Na rysunku 6.39 przedstawiono przebieg charakterystyk hamowania dynamicznego dla różnych wartości prądów /_s oraz rezystancji R_dl i R_d2.

Rys. 6.39. Charakterystyki mechaniczne przy hamowaniu dynamicznym

1,2 — przy I_sl = const i R_d = var; 3,4 — przy I_s2 > l_sl

Rys. 6.40. Schemat połączeń dla rozruchu silnika indukcyjnego pierścieniowego

Rozruch silnika indukcyjnego pierścieniowego (rys. 6.40 i 6.41) wymaga załączenia dodatkowych rezystancji w obwodzie wirnika. Uzyskuje się w ten sposób zmniejszenie prądu /„ < I_rk oraz zwiększenie momentu M„ > M_ek (rys. 6.42).

Liczbę stopni rozrusznika wyznacza się na podstawie założonych prądów l_rr oraz I_rp ze wzoru

Ig-

^rP

(6.89)

Całkowite rezystancje kolejnych stopni rozrusznika są wyrażone odpowiednio wzorami

R,=

R, = R,

V

3

R-, - R,

I..

Rezystancje cząstkowe (rys. 6.40) są określone następująco:

^ri — R\ ^2> ^rz~ R-2 R3

Silniki dużych mocy są uruchamiane za pomocą rozruszników płynowych, w których

CHARAKTERYSTYKI SILNIKÓW ZASILANYCH Z SIECI SZTYWNEJ

499

Rys. 6.41. Charakterystyki rozruchowe silnika Rys. 6.42. Prąd zwarcia /_rt i moment A/_H oraz prąd pierścieniowego    rozruchowy I„ t moment M_cf po włączeniu w obwód

wirnika rez.ystancji R_d

rezystancja jest regulowana przez zmianę głębokości zanurzenia ruchomych elektrod w elektrolicie. Rozruszniki takie często służą również jako regulatory poślizgu w przypadku, gdy silnik współpracuje z kołem zamachowym.

Silniki indukcyjne klatkowe (zwarte) mogą mieć uzwojenie wirnika w kształcie klatki (rys. 6.43) z głębokimi żłobkami lub dwu klatek, z których zewnętrzna — o mniejszych

Rys. 6.43. Charakterystyki silnika zwarleao: a) glebokożlobkowego: b) dwuklatkowcgo ' - -V₀ = /(<»), 2 '/,=/(<»)

przekrojach prętów —jest rozruchową, a wewnętrzna — o dużym przekroju — klatką roboczą. Silniki klatkowe są załączane do sieci bezpośrednio, gdy zezwalają na to warunki zwarciowe sieci i gdy nie istnieją ograniczenia przyspieszeń mechanizmu napędzanego. W sieciach zasilających odbiorniki oświetleniowe stosuje się przełączanie uzwojenia z połączenia w gwiazdę w chwili załączenia silnika na połączenie w trójkąt po zakończeniu rozruchu. Prądy i momenty rozruchowe maleją trzykrotnie w porównaniu z wartościami przy połączeniu w trójkąt. Npięcie fazowe uzwojenia stojana powinno wówczas odpowiadać napięciu przewodowemu sieci. W celu ograniczenia prądu rozruchowego silników' o dużych mocach stosuje się dławik łączony w szereg z uzwojeniem stojana. Dławik po zakończeniu rozruchu zostaje zwarty.

6.2.4. Silniki synchroniczne

Silniki te (rys. 6.44) są budowane dla dużych prędkości obrotowych (n > 1500 obr/min) ⁷ warnikiem cylindrycznym o stałej długości szczeliny na całym obwodzie. Dla prędkości obrotowych mniejszych, wirnik ma bieguny wydatne (jawne), zaś szczelina — najmniejsza

32*