2tom282

7. TRAKCJA ELEKTRYCZNA 566

Średnia wartość strat mocy I Ap.Ar,

A P- - (7.79)

W metodzie przekrojów równomiernych uzyskuje się większą dokładność wyników zmniejszając przedziały czasowe At.

Rys. 7.25. Wyznaczanie przedziałów czasu metodą punktów charakterystycznych

Metoda przekrojów charakterystycznych opracowana przez K.G. Markwardta [7.12], pozwala uzyskać dużą dokładność obliczeń przy małej liczbie przedziałów czasowych. Podział odcinków czasowych At zostaje narzucony przez punkty charakterystyczne wykresów prądów, w których następuje zasadnicza zmiana kształtu krzywej (rys. 7.25). Dalsze postępowanie jest takie samo jak w metodzie przekrojów równomiernych.

7.4.2. Obliczanie układu zasilania na podstawie natężenia ruchu pociągów

Metoda tych obliczeń została opracowana przez W. E. Rozenfelda. Polega ona na obliczaniu dla założonego okresu średniej liczby pociągów n, które znajdują się jednocześnie na całym odcinku

I Nt_t

n = 2=y-    (7.80)

przy czym: N — liczba przejeżdżających pociągów, t_; — czas przejazdu pociągu, T— okres. Dla każdego rodzaju pociągu wyznacza się średnie wartości prądów pobieranych przez pociągi oraz ich wartości zastępcze.

Obliczanie linii zasilanej jednostronnie

W przewodach zasilacza:

— średnia wartość prądu podczas całkowitego czasu przejazdu odcinka

v

⁼ X hⁿk

k= 1

gdzie: I_k — średnia wartość prądu dowolnego rodzaju pociągu, n_k — liczba pociągów jednego rodzaju, v — liczba rodzajów pociągów;

—    średnia wartość spadku napięcia na rezystancji R, zasilacza

V

A U, = R, I I_kn_k    (7.81)

*= 1

—    średnia wartość prądu w czasie jazdy przy włączonych silnikach pociągu wybranego

h_P= i I_kn_k + I(a-\)    (7.82)

i= i

przy czym: I — średnia wartość prądu pociągu wybranego, dla którego oblicza się spadek napięcia, a — stosunek czasu przejazdu odcinka do czasu z włączonymi silnikami, a = t/t_p;

— średnia wartość spadku napięcia jaki występuje w czasie jazdy pociągu z włączonymi silnikami

(7.83)

(7.84)

AC/,, = R,I,_P

przy czym R, — rezystancja zasilacza; — średnia strata mocy w zasilaczu

p,=r\ i Vkⁿk)²⁺ i n«k(k_t-1) przy czym k = 1J1 — stosunek prądu zastępczego do średniego.

W przewodach sieci trakcyjnej:

— średnia wartość spadku napięcia od punktu zasilania do pantografu pociągu wybranego, jaki występuje w całkowitym czasie jazdy na odcinku

(7.85)

AU = -W 3

gdzie: r — jednostkowa rezystancja sieci, fi/km; / — długość odcinka zasilania, km; — średnia wartość spadku napięcia w czasie tzw. jazdy pod prądem

AU, = |r/

Z hⁿk+

/(3a—2)

— średnia wartość strat mocy

]

(7.86)

1

A P = —rl 3

( I W) + I frh

\k=l J k=l

Oki-2)

(7.87)

Obliczanie linii zasilanej dwustronnie

W przewodach zasilacza:

— średnia wartość prądu w zasilaczu

I, = \t    (7-88)

^ k-\

średnia wartość spadku napięcia

(7.89)

At/, = \r, I l_kn_k

^Z k= 1