2tom284

7. TRAKCJA ELEKTRYCZNA 570

na odcinku zasilania. Pracę odcinka rozpatruje się w czasie T, w którym przez odcinek i przejeżdża N różnych pociągów numerów' h, pobierających prądy o wartościach średnich I_ih w czasie t_ihp.

Obliczanie prądu średniego i zastępczego zasilacza:

Na odcinku zasilanym jednostronnie prąd średni zasilacza

(7.104)

10³ "

I, = - Y E_T:

' TU ,tj ^T‘

przy czym: E_TI — energia pobrana na odcinku i w czasie T, kW h; U — napięcie, V; T — czas, s.

Prąd zastępczy

10⁸

T²u-

1,08TX I —+ X E

1 h~ 1 hhp \i = 1

- I Eh

i= 1

(7.105)

przy czym E_ih — energia pobrana przez pociąg numeru h na odcinku i, kW h. Na odcinku zasilanym dwustronnie prąd średni zasilacza

(7.106)

10³ ™

h — Z E_Ti(l-l₀i)

przy czym / — długość odcinka zasilania.

Prąd zastępczy

+ I e_T!

10⁶

T²U²

M

i

m S F r    I?

.087-1 X -r\ (/-W²+7r

i-ih=i^[ih_P^l L    ^VL.

(7.107)

Obliczanie spadków napięć od punktu zasilania do punktu, w którym znajduje się pociąg na przelocie i:

Przy zasilaniu jednostronnym

(7.108)

r• 10³ fm — 1 f' ¹    ”

^, = -77- 7%.+-— Z Ejl_{OJ +} l_0i X Ej

^U k^lip    ‘i Lj=l    j=i+l .

przy czym: r — jednostkowa rezystancja sieci; E_ip — energia pobrana przez pociąg znajdujący się na przelocie i przy pracy silników na charakterystykach naturalnych; t_ip — czas przejazdu odcinka zasilania przez pociąg znajdujący się na przelocie i; Ej — energia pobrana przez pociąg znajdujący się na przelocie j (innym niż i).

Przy zasilaniu dwustronnym

U, =

r-10^3	f^E->,
U	U,

/ J t-ti

l-^)ZEJ_0J+l_0l X Ejl 1

j= 1

J-1+1

(7.109)

Obliczanie strat mocy w sieci trakcyjnej: Przy zasilaniu jednostronnym

Z *w( 1.08T X Y^L+2E_Ti

^{1 u} i=l \    h= 1 ^lihp

A P =

Z Er)

j-i+i /

(7.110)

7.4.4. Obliczanie mocy zespołów prostownikowych podstacji trakcyjnych

Zakłada się, że napięcie na szynach podstacji zachowuje stalą wartość równą napięciu znamionowemu; zatem moc podstacji charakteryzuje jej obciążenie prądem. Prąd średni podstacji liczy się jako sumę prądów średnich poszczególnych zasilaczy obliczonych poprzednio.

Prąd zastępczy podstacji przy liczbie N zasilaczy oblicza się z zależności

(7.112)

Obliczona wartość zastępcza prądu podstacji mogłaby być wykorzystana do doboru mocy transformatora. Prostownik jednak ma odmienną konstrukcję i całkiem inne właściwości przeciążeniowe. Obecnie stosowane prostowniki krzemowe mają bardzo małą przeciążal-ność i ich parametry są dobierane do warunków zwarciowych. Zespoły prostownikowe są budowane wg norm polskich w sześciu klasach przeciążalności (tabl. 7.1).

Tablica 7.1. Klasy przeciążalności zespołów prostownikowych, wg PN-93/E-06073

Klasa	Przeciążenie, %	Czas trwania
I	100	trwale
II	100	trwale
	150	1 min
	100	trwale
III	150	2 min
	200	10 s
	100	trwale
IV	125	2 h
	200	10 s
	100	trwale
V	150	2 h
	200	1 min
	100	trwale
VI	150	2 h
	300	1 min

Tablica 7.2. Dane znamionowe zespołów prostownikowych

Typ zespołu	PK-17/3,3	PD-16/3,3	PK-09/066
Typ transformatora	TZE-4402	TO 32-6000	TZE-1200
Moc znamionowa. kV • A	4400	5850	1200
Napięcie wtórne, V	2560	3 x 1289	535
Układ połączeń	Ydl 1	YdllyO	Ydl 1
Napięcie zwarcia, %	11	8	11
Rodzaj prostownika	półprzewodnikowy mostkowy
Liczba diod w gałęzi	8	3	2
Liczba gałęzi równoległych	6	2	4
Napięcie znamionowe, V	3300	3300	660
Prąd znamionowy, A	750	1600	900
Klasa przeciążalności	VI	III	VI

Przy zasilaniu dwustronnym

A P =

(7.111)

Zmienność obciążeń podstacji trakcyjnych zależy od wielkości przewozów, rodzajów pociągów i ich gęstości. Obciążenia podstacji dla znanych lub przewidywanych przewozów oraz ich nierównomicrności należy obliczyć wg przyjętej metody, dla okresów charakterystycznych, następnie należy określić klasę przeciążalności oraz wyznaczyć moc znamionową zespołu. Na tej podstawie można dobrać odpowiedni typ zespołów prostownikowych. Obliczoną liczbę zespołów prostownikowych powiększa się o jeden zespół stanowiący rezerwę na wypadek uszkodzenia lub remontu. Podstawowe dane znamionowe obecnie budowanych zespołów w Polsce podano w tabl. 7.2.