304 2

7. GOSPODARKA WODNA

Straty wody są powodowane przez odparowanie z powierzchni oraz filtrację przez grunt lub zaporę. Straty wskutek odparowania zależą od temperatury i wilgotności powietrza oraz od prędkości wiatru, a także od strefy chłodzenia oraz pory roku i wynoszą 0,4 h- 0,8% natężenia poboru wody chłodzącej. Straty w wyniku filtracji zależą od warunków geologicznych i zawierają się w granicach 1—4 mm obniżenia poziomu lustra wody na dobę.

Rozwiązania ujęcia wody, pompowni oraz rurociągów i kanałów tłocznych oraz zrzutowych są podobne do rozwiązań stosowanych w obiegach otwartych.

Podstawową wadą zbiorników chłodzących jest konieczność zalania dużych obszarów ziemi, przeważnie łąk i pastwisk nad rzeką. Dla dziś budowanych elektrowni wymagane powierzchnie zbiorników przekraczają niejednokrotnie 1500 ha. Te względy, a także duże koszty robót hydrotechnicznych (często większe niż dla chłodni kominowych) sprawiają, że w polskich warunkach sztuczne zbiorniki chłodzące dla dużych elektrowni nie są praktycznie stosowane. Wyjątek stanowi kilka przypadków elektrowni zlokalizowanych nad jeziorami, chłodzenie z wykorzystaniem jezior może być bowiem zaliczane do obiegów zamkniętych, jeżeli jednostkowa powierzchnia (w km²/MW) mieści się w podanych wyżej granicach (rys. 7.5).

W przypadku gdy jezioro (a także morze) ma powierzchnię i głębokość tak dużą, że ciepło odprowadzone z wodą chłodzącą nie wpływa w istotnym stopniu na

Rys. 7.5. Schemat obiegu chłodzenia elektrowni 6 x 200 MW z wykorzystaniem zespołu jezior, wg Energoprojektu

1 - jeziora; 2 - pompownia centralna; 3 - skraplacze; 4 - kanały zrzutowe żelbetowe;

5 - kanał zrzutowy otwarty; 6 - zrzut do pierwszego jeziora; 7 - ujęcie z pierwszego jeziora; 8 - kanał doprowadzający otwarty; 9 - kanał obejściowy; 10 - kanały ocieplające żelbetowe; 11 - lewary ocieplające; 12 - dopływ z rzeki; 13 - przepompownie; 14 - ujęcie z drugiego jeziora; 15 - do sąsiedniej elektrowni; 16 - z sąsiedniej elektrowni

304