340

nie/\o

dzeń ciśnieniowych (np. butli). Wywiercony w zaworze butli stożkowy otwór (rys. l£^T)frypełnia się lutem o ścisłe określonej temperaturze^ W przypadku przegrzania butli powyżej założonej temperatury (temperatury topnienia lutu) następuje roztopienie lutu i wypływ gazu co zabezpiecza przed rozerwaniem butli.

Rys. 12.5. Schemat usytuowania temperaturowego bezpiecznika w zaworze butli ciśnieniowej: 1 - zawór, 2 - bezpiecznik wypełniony lutem o założonej temperaturze topnienia

C

(o dlo)

b

12.4.2. Topniki do lutowania miękkiego

Ogólnie znane obecnie topniki można podzielić na dwie grupy:

1)    (topniki chemiczne czynne (korodujące), takie jak chlorek cynku, albo mieszanina chlorku cynku z chlorkiem amonu;

2)    ^opniki chemiczne bierne (mało lub wcale nie korodujące), takie jak kalafonia.

Topniki do lutowania miękkiego muszą rozpuszczać lub usuwać tlenek i korzystnie wpływać na zwilżalność i rozpływanie się lutu.

Topniki chemicznie czynne dobrze oczyszczają powierzchnię metalu, jednak pozostałości ich, o ile nie zostaną w odpowiedni sposób usunięte, działają korodująco na złącze. Dlatego przy pracach elektrotechnicznych nie wolno stosować topników chemicznie czynnych, gdyż jego pozostałości nie zawsze dają się usunąć z lutowanych części. Topniki zawierające chlorek cynku mogą być stosowane do lutowania prawie wszystkich metali i stopów. Jednym z nielicznych wyjątków są przedmioty cynkowe i ocynkowane, przy lutowaniu których użycie chlorku cynku nie daje zadowalających wyników. W tym przypadku jako topnik stosuje się wodny roztwór kwasu solnego (zwykle 50%). Mieszanina chlorku cynku i kwasu solnego jest stosowana jako topnik przy lutowaniu stali odpornych na korozję.

Drugą dużą grupę topników do lutowania miękkiego stanowią tzuć topniki bierne ( (bezkwasowe), nie wywołujące korozji, oparte na kalafonii i tłuszczach zwierzęcych.

340