374390200140169372878�3158449 n

| Rozdział 6

(1)    Zcby komórki limfatyczne zostały właściwie zróżnicowane do odpowiedzi

antygen mającej miejsce w obwodowych tkankach łimfatycznych. wymagań! jest ich zaprogramowanie w centralnych narządach łimfatycznych. R_{a/ / n} "' gramowane komórki wędrują do obwodowych tkanek, gdzie jako dojrzałe y zdolne do reakcji immunologicznej przez miesiące lub lata.    ¹

(2)    Operacyjne usunięcie centralnych narządów łimfatycznych wykazuje to wyraźnie

(a)    Jeżeli w okresie noworodkowym zostanie operacyjnie usunięta torebka Fabrycjusza, grasica lub też obydwa narządy, to nic dochodzi do rozwoju immunologicznej kompetencji odpowiednich populacji komórek limłaty cznych.

(i)    Prekursory komórek wytwarzających przeciwciała (limfocyty pre-B) muszą zostać poddane działaniu czynników wytwarzanych prze/ torebkę Fabrycjusza i dopiero wówczas mogą stać się komórkami reagujący mi w obwodowych tkankach łimfatycznych.

(ii)    Podobnie tymocyty (małe limfocyty) muszą zostać poddane procesom różnicowania i dojrzewania zachodzącym w grasicy, aby mogły spełniać odpowiednie funkcje w tkankach obwodowych.

(b)    Jeżeli natomiast wymienione narządy zostaną operacyjnie usunięte po osiągnięciu dojrzałości immunologicznej, to kompetencja immunologiczna komórek znajdujących się na obwodzie jest przez znaczny okres mało zmieniona.

b. Wpływ wywołany usunięciem obwodowych tkanek łimfatycznych zależy od znaczenia usuniętej tkanki.

(1)    Nieznaczny wpływ wywiera operacyjne usunięcie węzłów' chłonnych i komórek łimfatycznych tkanki łącznej (grudki chłonne), ponieważ s;j one zh>t rozproszone. żeby mogły być operacyjnie całkowicie usunięte

(a)    Jeżeliby tkanki te mogły zostać w całości usunięte, to zwierzę byłoby pod względem immunologicznym całkowicie areaktywne.

(b)    Można uzyskać prawic całkowite usunięcie tych tkanek przez podanie przeciwciał antylimfocytamych lub napromieniowanie całego ciała

(2)    Operacyjne usunięcie śledziony w przebiegu choroby, takiej jak moJokrw!' ^,v-sierpowatokrwinkowa, nie osłabia istouiic wytwarzania przeciwciał. Viio:nia.si nti.i ta właściwości filtracyjnych śledziony prowadzi do wystąpienia zakażeń bakteryjnych, szczególnie posocznic wywołanych przez pneumokoki i meningokoki.

2. Promieniowanie jonizujące uszkadza narządy limfatyczne i szpik koorn

a.    Napromieniowanie uszkadza DNA. Komórki znajdujące się w łazić r ^i, b,

też wymagające podziału do ujawnienia swej funkcji immunologicznej są najbarJ/ui narażone na działanie promieni jonizujących    . _lyj

(1)    Napromieniowanie hamuje zatem fazę indukcyjną pierwotnej odp°"¹¹ immunologicznej.

(2)    Promienie jonizujące w mniejszym stopniu oddziałują na wtórną ^,K|I ^

immunologiczną, ponieważ komórki biorące'w niej udział nie s ^{/ l}    ^

syntezy DNA (tj. nie muszą się dzielić; związane jest to z obecnością    ¹

liczby komórek reagujących ze swoistym antygenem w chwili _:c ■ podania).    -wdział¹

b.    Osłonięcie narządów łimfatycznych przed napromieniowaniem P^rzc zmniejszeniu aktywności immunologicznej.

Środki chemiczne i biologiczne wywołujące immunosupresję

1

a. Zastosowanie kliniczne. Chemiczne i biologiczne leki immunosupresj stosowane w klinice w kilku celach: