43 2

GŁOSOWNU

SYSTEM GŁOSOWY JĘZYKA SF.RBOCHORWACKIKGO

§ 62. Współczesny kulturalny język .^etbochorwaeki raa 30 głosek (język polski ponad 10), w tym:

samogłoski (samóglasnici lii vokali) o. o, e. i, u: nadto co jest charakterystyczne dla języka serbocborwaekiego — w funkcji zgłoskotwórezej w ściśle określonych warunkach występuje spółgłoska r (tzw. r sonantyczne, zgloskotwóreze);

spółgłoski (suglasnici lii konsónanti). które w porządku alfabetycznym przedstawiają się. jak następuje: b, c. e. c. <1. di, <t. j. g, h, ), k, l. Ij, m, ■», nj, p, r. x, S. I, t>, z, i.

W języku literackim jest oprócz wyżej wymienionych jeszcze jedna sjkU-głoska, która nic ma swego znaku ani w alfabecie łacińskim, ani w alfabecie eyrylickim. Jest to głoska spotykana jedynie w wymowie między wyrazowej, odpowiednik dźwięczny bezdźwięcznego e (jak np. d jest odpowiednikiem i czy g — jt), np. ćtao bi ridio — ojciec by zobaczył. lorac ga gUda — myśliwy spogląda na niego. W pracach językoznawczych oznacza się tę głoskę znakiem i (polskie }). Wymowa gwarowa rozróżnia nadto szereg innych głosek: X. ż (fakira za u:, tfekira, iit*U zaini    ■ w Hercegowinie),

dz dubrownickie (zora, jezero, xpmza wymawiane jako /Izom, jedzero, xpe»dza), ł jak polskie t przedńiojęzykowo-zębowe (wymawiane np. po obu stronach rzeki Driny).

W porównaniu z językiem polskim język serbocliorwacki nie ma samogłosek nosowych </, £ i przedniego y oraz spółgłosek odpowiadającycłi polskiemu przerjniojęzykowo-zębowemu I i średniojęzykowym ś, i. ma natomiast średnio-językowe Ij (o czym poniżej).

Sa nioglosk i

§ 63. Wymowa samogłosek serbochóiwackich branych zupełnie oddzielnie jest taka sama jak w języku polskim: odznacza się ona wyraźną artykulacją i czystością.

13