Dorota Hojan - Jezierska
Mniejsze lub większe zaburzenia słuchu występują co najmniej u l(Kfr ogółu populacji ludzi zamieszkujących kraje uprzemy stawione. W wieku powyżej 65 lat problem ubytku słuchu dotyczy około 309t ludzi. Trudności w zrozumieniu mowy prowadzą do izolacji socjalnej, a w konsekwencji do pogorszenia warunków życia.
Najczęściej utrata słuchu przebiega stopniowo i bezboleśnie, w wielu przypadkach rozwija się bardzo powoli, prawie niezauważalnie. Przyczynami uszkodzenia słuchu w każdym wieku mogą być: I) zapalenie ucha środkowego. 2) przebywanie w intensywnym lub utrzymującym się przez dłuższy czas hałasie. 3) czynniki dziedziczne. 4) choroby lub uszkodzenia okołoporodowe. 5) naturalne procesy starzenia. 6) urazy. 7) stosowanie leków ototoksycznych. 8) nowotwory.
Około 109r wszystkich przypadków utraty słuchu można leczyć środkami farmakologicznymi. Dzięki zastosowaniu różnych nowoczesnych i technologicznie zaawansowanych metod w pozostałych 90$ przypadków można pomóc stosując aparaty słuchowe.
Jako podstawowy czynnik określający potrzebę stosowania protezy słuchowej uznaje się wielkość ubytku słuchu. Gdy ubytek ten mieści się w przedziale 25-90 JB HU zaleca się stosowanie aparatu słuchowego. Największe korzyści z protezo-wania mają pacjenci o ubytkach słuchu 55-80 dB HL Przy całkowitej głuchocie, w miejsce aparatu słuchowego możliwe jest (po spełnieniu dodatkowych warunków) zastosowanie implantu.
W zależności od lokalizacji uszkodzenia narządu słuchu wyróżniamy trzy typy niedosłuchu:
• Niedostuch typu przewodzenimego - może być spowodowany urazem, blokadą kanału zewnętrznego przez woskowinę. zapaleniem przewodu słuchowego zewnętrznego lub innymi uszkodzeniami kosteczek słuchowych, błony bębenkowej, okienka owalnego, które przenoszą dźwięk z ucha zewnętrznego przez ucho środkowe do ucha wewnętrznego inp. przewlekle zapalenie ucha środkowego, nieżytowe zapalenie trąbki słuchowej, otoskleroza).
• Niedostuch typu odbiorczego (sensoryczno-nerwowego) - spowodowany uszkodzeniem ucha wewnętrznego; może to być wynikiem naturalnego procesu starzenia się lub degeneracji nerwów przewodzących impulsy z ucha wewnętrznego do mózgu lub innych chorób ucha wewnętrznego (choroba Mćnićre'a). Choroba ucha wewnętrznego oprócz niedosłuchu może powodować efekty uboczne: a) szumy uszne (rimiitus) - ciągły ton lub dźwięk (szum) przeważnie o wysokich często-
503