54

Wybór orientacji na ludzi wymaga przestrzegania zasady:

Niezadowolenie musi wyprzedzać zmianę

a procedura postępowania jest w tym przypadku następująca:

wywołanie

niezadowolenia

ponowne

zamrożenie

bezczynność i oczekiwanie na wystąpienie niezadowolenia

brak ostrzeżenia przed niekorzystnymi wydarzeniami zewnętrznymi

poinformowanie o nadchodzących niebezpieczeństwach

likwidacja poparcia dla dawnych postaw nasycenie otoczenia nowymi wartościami do osiągnięcia

minimalizacja zagrożenia związanego ze zmianą przedstawienie modelu nowych postaw i zachowań

stworzenie sytuacji zachęcających do nauczenia się pożądanych postaw i zachowań wzmocnienie nowych postaw i zachowań nagrodami

poparcie lub możliwa do zniesienia krytyka

odizolowanie od poprzedniego układu społecznego 7.3.3. Poszukiwanie alternatyw i -wybór rozwiązania problemu organizacyjnego.

Rozwiązanie problemu organizacyjnego wymaga rozpatrzenia różnych możliwości pokonania zaistniałych bądź przewidywanych trudności funkcjonowania organizacji. Wielowariantowe podejście do zmian organizacyjnych wynika ze specyficznej cechy systemów organizacyjnych jakąjest ich ekwifinalność. Istota tej cechy polega na tym, że podobne efekty mogą być osiągnięte w różnych typach struktur organizacyjnych i w wyniku poważnie różniących się od siebie procesów organizacyjnych. Nie można zatem w sposób pochopny decydować się na rozwiązania, które wydają się być jedynymi i niezastąpionymi. Należy rozpatrzyć różne możliwości, stosując różne techniki, o których była mowa w rozdziale 6 pkt. 6.3.3., a wyborów dokonywać na podstawie wcześniej opracowanych kryteriów, którymi w tym przypadku mogą być: koszt funkcjonowania organizacji, sprawność, skuteczność lub elastyczność działania.

7.3.4. Opracowanie projektu zmiany.

Wybór rozwiązania problemu organizacyjnego wymaga stworzenia dokładnego projektu zmiany, w czym bardzo pomocne może być wykorzystanie prognostycznej metody projektowania organizacji. W metodzie tej punktem wyjścia do stworzenia projektu organizacji jest określenie elementów rozwiązania idealnego, który następnie podlega stopniowej konkretyzacji przez uwzględnienie ograniczeń i możliwości ich eliminacji. W metodzie prognostycznej wyróżnia się trzy poziomy organizacji:

54