61 3

Art. 65. 1. Zabrania się.

1)    niszczenia lub uszkadzania urządzeń wodnych,

2)    utrudniania przepływu wody w związku z wykonywaniem lub utrzymywaniem urządzeń wodnych,

3)    wykonywania w pobliżu urządzeń wodnych robót oraz innych czynności, które mogą powodować w szczególności:

a)    niedopuszczalne osiadanie urządzeń wodnych lub ich części,

b)    pojawienie się szczelin, rys lub pęknięć w korpusach oraz koronach zapór, okładzinach betonowych, szybach, sztolniach oraz przepławkach dla ryb,

c)    nadmierną filtrację wody,

d)    uszkodzenie budowli regulacyjnych,

e)    unieruchomienie zamknięć budowli piętrzących lub upustowych,

0    erozję gruntu powyżej oraz poniżej urządzeń wodnych,

g)    osuwanie się gruntu przy urządzeniach wodnych,

h)    zmniejszenie stateczności łub wytrzymałości urządzeń wodnych albo ich przydatności gospodarczej,

i)    uszkodzenie wylotów urządzeń kanalizacyjnych, służących do wprowadzania ścieków^r do wód lub do ziemi,

j)    uszkodzenie urządzeń pomiarowych,

k)    uszkodzenie znaków usytuowanych na wodach.

2. Właściciel urządzenia wodnego jest obowiązany do oznaczenia obszaru objętego zakazami, o których mowa w ust.

1    pkt 3, tablicami zawierającymi informację o zakazach, stosownie do ustaleń pozwolenia wodnoprawnego.

Art. 66.1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, śródlądowe wody powierzchniowe uznane za żeglowne, zwane dalej śródlądowymi drogami wodnymi.

2.    Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, określić śródlądowe drogi wodne lub ich odcinki wymagające modernizacji lub przebudowy według klas śródlądowych dróg wodnych ustalonych na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 100, poz. 1085) oraz może wyodrębnić śródlądowe drogi wodne przeznaczone lub używane wyłącznie do sportu, rekreacji lub przewozu osób.

3.    Wydając rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, Rada Ministrów kierować się będzie potrzebami śródlądowego transportu wodnego i żeglugowym wykorzystaniem śródlądowych dróg wodnych przez statki.

4.    Inwestycje polegające na budowie lub przebudowie urządzeń wodnych, urządzeń komunikacyjnych lub przesyłowych prowadzonych przez śródlądowe drogi wodne, a także roboty regulacyjne i inne, mogące mieć wpływ na te drogi, powinny spełniać warunki projektowe określone dla klasy ustalonej dla danej drogi wodnej lub jej odcinka.

Rozdział 2

Regulacja koryt cieków naturalnych

Art. 67. 1. Regulacja koryt cieków naturalnych, zwana dalej "regulacją wód", służy poprawie warunków korzystania z wód i ochronie przeciwpowodziowej.

2.    Regulacja wód polega na podejmowaniu przedsięwzięć, których zakres wykracza poza działania związane z utrzymywaniem wód, a w szczególności na kształtowaniu przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta cieku naturalnego.

3.    Regulacja w^ród powinna zapewnić dynamiczną równowagę koryta cieku naturalnego.

Art. 68. 1. Zakład, który otrzymał pozwolenie w'odnoprawne na regulację wód, ponosi także koszt rozbudowy lub przebudowy urządzeń w^fodnych, a właściciel tych urządzeń uczestniczy w kosztach stosowmie do uzyskanych korzyści.

2.    Zakład, o którym mowa w ust. 1, ponosi także koszty ograniczenia lub cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego posiadanego przez inny zakład, jeżeli jest to niezbędne do wykonania regulacji wód.

3.    Ustalenia i podziału kosztów, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego na regulację wód.

Art. 69. Przepisy art. 67 i 68 stosuje się odpowiednio do zabudowy potoków górskich, kształtowania nowych koryt cieków naturalnych oraz do wykonywania polderów przeciwpowodziowych.