17. PRACA ELEKTROWNI W SYSTEMIE ELEKTROENERGETYCZNYM
statyzm systemu Ks (17.22), jednak ograniczeniem jest mała przepustowość linii łączących.
Jeżeli obciążenie odbiorców Pa zmniejszy się (punkt R), to część generatorów zostanie odciążona do.Pgmin (patrz zależność (17.16)). Turbozespoły te nie mogą brać udziału w dalszej regulacji i wartość współczynnika Kgs (17.19) zmniejsza się. Aby turbozespoły mogły wejść w zakres mocy regulacyjnej, należy część źródeł mocy wyłączyć - odstawić do rezerwy (praca przerywana).
Jeżeli w jednym z połączonych systemów elektroenergetycznych zmieniło się obciążenie, to wówczas następuje zmiana częstotliwości i regulatory prędkości obrotowej turbozespołów współpracujących systemów zapewnią ustalanie się nowej wartości częstotliwości zgodnie z (17.21), np. w punkcie B na rysunku 17.15a. Przeto w pierwszym okresie dzięki solidarnemu współdziałaniu wszystkich Operatorów Systemów (każdego na własnym obszarze) turbozespoły, które biorą udział w regulacji pierwotnej, pomagają w utrzymaniu częstotliwości. Dzięki działaniu układów regulacji pierwotnej oraz właściwościom regulacyjnym odbiorów (charakterystyki P0(J) na rys. 17.15a) ustali się nowy punkt pracy systemów, przy czym wystąpi trwała zmiana częstotliwości / i mocy wymienianej Pw między systemami o
Af=f~f A Pw = Pw-Pm (17.23)
gdzie: f„ Pwz - zadane wartości / i Pw.
Zadaniem regulacji wtórnej jest wypracowanie takich wartości zadanych poszczególnych źródeł mocy, aby A/-> 0 i APw —> 0.
Współpraca międzynarodowa skomplikowała problem regulacji, ponieważ należy utrzymać nie tylko zadane wartości częstotliwości, lecz i zadane poziomy mocy wymienianej Pw między systemami. Duża wartość statyzmu systemu Ks (17.22) połączonych systemów elektroenergetycznych sprawia, że zmiany częstotliwości w stanach normalnej pracy są bardzo małe. Dlatego też wskaźnikiem niebilan-sowania się mocy wytwarzanej i zapotrzebowanej w danym systemie jest przede wszystkim zmiana mocy wymienianej na liniach łączących systemy. Zadanie regulacji wtórnej w połączonych systemach sprowadza się w zasadzie do utrzymania zaprogramowanych wartości mocy wymienianej między systemami. Jeżeli następuje awaryjne rozłączenie systemów, to wówczas wartość częstotliwości jest podstawowym parametrem regulowanym w systemie.
Regulacja wtórna może być realizowana przez ręczne lub automatyczne oddziaływanie na moc wybranych zespołów.
Dokładność ręcznej regulacji częstotliwości RRC, zwłaszcza w dużych systemach z przewagą elektrowni cieplnych, jest niewystarczająca i stosuje się
658