679

więc z transportem masy. a to powoduje zmiany fizyczne w przewodniku. Nie obserwuje się podobnych zmian w przewodnikach pierwszego rodzaju.

Teoria przewodnicka jonowego interesuje nas pod kątem jej przydatnoici do wyjaśniania elektrycznych właściwości komórek i tkanek

W wodnych roztworach kwasów, zasad i soli jony powstają w wyniku dysocjacji elektrolitycznej. czyli w wyniku rozpadu obojętnych cząsteczek rozpuszczanych substancji. Częściowej dysocjacji ulega również sama woda. Dysocjujące działanie wody na rozpuszczone w niej substancje spowodowane jest tym. źe cząsteczki wody tworzą silnie rozciągnięte dipole, które odpowiednio się ustawiając, rozrywają dipolowe cząsteczki soli. kwasów i zasad (ryc. 21.5). Po rozerwaniu cząsteczki na jony dipole wody otaczają je. tworząc powlokę hydratacyjną (ryc. 21.5 b i c), która utrudnia ruch jonu.

Ryc. 21.5. Dysocjacja. a - cząsteczki w rozpuszczalniku polarnym b i c - otoczki hydraia cyjne po* stałych jonów

Procesowi dysocjacji przeciwdziała proces odwrotny, czyli rekombinacja jonów przeciwnych znaków. Wskutek tego przy określonym stopniu dysocjacji ustala się na pewnym poziomie równowaga dynamiczna, zależna od stężenia roztworu, jego temperatury, a także od rodzaju substancji rozpuszczonej. Stopień dysocjacji jest to stosunek stężenia n cząsteczek zdysocjowanych do stężenia n₀ wszystkich cząsteczek w roztworze: awn'/n+

Przewodność elektryczna właściwa (kondukty w ność). Dla dowolnej substancji konduktywność (K) można przedstawić wzorem ogólnym:

(21.13) fdx*: n_r ę_t. u, - odpowwdnio kceurnlracya. ładunek elektryczny. ruchliwcHĆ Mydl nośnik** Ufcnku

Gdy w prostym elektrolicie występują tylko dwa rodzaje jonów, o ruchliwo-ściach a. i u., możemy napisać:

Jeśli n.q₉ • n_q_ oraz #t_ • #t. » an^ to:

** OVf+(«» ♦*-)

679